สาววัย20 หลีกให้ชายชรานั่ง ทั้งที่เป็นที่นั่งของตัวเอง พอเธอโน้มตัวลงเท่านั้นแหละคนทั้งขบวนต่างพากันชื่นชม!
เมื่อไม่นานมานี้เว็บไซต์ต่างประเทศได้นำเสนอเรื่องราวในประเทศจีน โดยระบุว่า.. คนส่วนใหญ่นิยมเดินทางด้วยรถไฟ แต่เนื่องจากที่นั่งมีจำกัด คนมากมายจึงเลือกที่จะซื้อตั๋วยืน เรื่องราวต่อไปนี้แม้ว่าจะเป็นเรื่องธรรมดาๆ แต่ก็กินใจ ในช่วงเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ บนรถไฟขบวน K529 เดินทางจากหางโจวไปเฉิงตู ผู้โดยสารเต็มขบวน
ชายชรานั่งอยู่ข้างหน้าต่างกำลังเล่าประสบการณ์โชคดีของเขาให้คนที่นั่งข้างๆฟัง จริงๆแล้วเขาซื้อตั๋วยืน พอขึ้นรถก็ลองนั่งไปบนที่นั่งนึง นึกไม่ถึงว่าจนรถออกก็ยังไม่มีใครมานั่งตรงนั้น บนทางเดินใกล้ๆ ที่นั่งคุณปู่มีผู้โดยสารยืนเบียดกันอยู่หลายคน หนึ่งในนั้นคือเด็กผู้หญิงผอมๆ อายุไม่น่าเกิน 20 ปี เธอโดนคนเบียดไปทางนั้นทีทางนู้นที
เมื่อเห็นดังนั้น คุณปู่ก็เลยถามไปอย่างเป็นห่วง : “แม่หนู ทำไมยืนโงนเงนแบบนั้น หนูน่าจะขึ้นมาเร็วๆเหมือนปู่ จะได้มีที่นั่ง ว่าแต่หนูจะไปลงที่ไหน”
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณปู่ หนูลงจิงเหมิน”
“พรุ่งนี้บ่ายถึงจะถึงเชียวนะนั่น ไกลขนาดนั้นจะยืนไปตลอดได้ยังไง” ชายชราส่ายหน้าแสดงความกังวล
ผ่านไปสักพัก คุณปู่ก็หันหน้ามาบอกหญิงสาวว่า : “เอางี้ก็แล้วกันแม่หนู เดี๋ยวพอปู่ลงไปแล้ว แม่หนูก็มานั่งที่ปู่”
“ค่ะ ขอบคุณค่ะ” สาวน้อยยิ้มให้
ผ่านไปพักใหญ่ๆ เจ้าหน้าที่ก็เริ่มตรวจตั๋ว พนักงานรถไฟเห็นตั๋วหญิงสาว ก็ถามอย่างสงสัย : “คุณมีที่นั่งนี่นา ทำไมไม่นั่งคะ”
หญิงสาวยิ้ม แล้วหันหน้าไปทางคุณปู่ : “คุณปู่คนนั้นอายุ 70 กว่าแล้ว ยืนไปตลอดคงไม่ไหว”
“คุณไม่ได้บอกแกหรอ แกไม่รู้หรอ”
“ฉันจะพูดได้อย่างไร ถ้ารู้แกก็คงนั่งไม่สบาย” หญิงสาวขยิบตาให้
พนักงานรถไฟหันไปมองชายชราที่กำลังนั่งสัปหงก ก่อนจะคืนตั๋วให้หญิงสาว แล้วบอกกับเธอเบาๆว่า : “เดินไปโบกี้ร้านอาหารกับฉันนะคะ เดี๋ยวฉันช่วยหาที่นั่งให้” หลายคนที่ยืนอยู่รอบๆหญิงสาวได้ยินเข้า ก็ชื่นชมหลีกทางให้ หญิงสาวก้มลงไปหยิบไม้เท้าของตัวเองมาจากใต้ที่นั่ง…
คนที่อยู่รอบข้างตรงนั้น สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างในก้นบึ้งของจิตใจ ฉันเลือกที่จะเมตตา ไม่ใช่เพราะฉันอ่อนแอ เพราะว่าฉันเข้าใจ ความเมตตาเป็นนิสัยพื้นฐาน เป็นมนุษย์ไม่ควรทำชั่ว ทำชั่วจะได้รับการลงโทษ ฉันเลือกที่จะอดทน ไม่ใช่เพราะฉันหวาดกลัว เพราะว่าฉันเข้าใจ ความอดทนจะทำให้เกิดความสงบ ฉันเลือกที่จะมีน้ำใจ ไม่ใช่เพราะฉันขี้ขลาด เพราะว่าฉันเข้าใจ ความมีน้ำใจเป็นคุณธรรม
จำสิ่งที่ผู้อื่นช่วยเหลือคุณไว้ เรียนรู้ที่จะช่วยเหลือคนอื่น บางครั้งเราไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร แต่จิตเมตตาจะทำให้พวกเขาสัมผัสได้ ใช้ความสามารถในการช่วยเหลือผู้อื่นและทำให้โลกอบอุ่นขึ้น
อ่านจบแล้วเชื่อว่าหัวใจคุณคงจะรู้สึกอะไรบางอย่าง ฉันเชื่อว่าถ้าคนเราทุกคนแบ่งความรักออกมาให้คนอื่น โลกไปนี้ก็จะน่าอยู่ขึ้นอีกมาก หญิงสาวคนนี้ซื้อตั๋วรถไฟที่เธอสามารถนั่งได้ แต่หญิงสาวพิการที่ต้องใช้ไม้เท้าอย่างเธอกลับเสียสละที่นั่งให้ชายชรา ต้องเป็นคนใจดีแค่ไหนถึงทำแบบนี้ได้ โชคดีที่พนักงานรถไฟเห็นว่าเธอขาพิการ จึงทำให้เรื่องนี้จบลงอย่างสวยงาม
ขอขอบคุณ : สำนักข่าวต่างประเทศ