เมื่อได้อยู่ต่อหน้าคนใจแคบ ต้องรู้จักเป็นคนใจกว้าง ทำไม่ได้ต้องแกล้งไม่รู้

เมื่อได้อยู่ต่อหน้าคนใจแคบ ต้องรู้จักเป็นคนใจกว้าง ทำไม่ได้ต้องแกล้งไม่รู้

ในเมื่อครั้งก่อนได้มีแม่ทัพผู้หนึ่ งเขาเล่นหมากล้อมเล่นเก่งมาก ไม่เคยมีใครเอาชนะเขาได้ อยู่มาวันหนึ่ งแม่ทัพผู้นี้ออกรบได้เดินทางผ่ านบ้านแห่งหนึ่ งเป็นบ้านเล็กๆ และได้มีป้ายติดเอาไว้ว่า “เล่นหมากล้อมอันดับ 1 ของประเทศ” แม่ทัพผู้นี้ไม่เชื่อ จึงได้เข้าไปหากับเจ้าของบ้าน และทำการเล่นหมากล้อมด้วย

ผลปรากฏว่าเจ้าของบ้านที่ได้ติดป้ายไว้แพ้ทั้ง 3 กระดาน แม่ทัพผู้นี้หัวเราะเยาะ แล้วกล่าวไว้ว่า “แกเอาป้ายลงได้แล้ว ” แล้วจากนั้นแม่ทัพผู้นี้ก็เดินออกไปด้วยความดีใจ

ไม่นาน แม่ทัพรบชนะกลับมา ผ่ านมาที่เดิม ก็ยังเห็นป้ายแขวนอยู่ที่บ้านหลังเดิม แม่ทัพจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้าน และท้าดวล

ผลปรากฎว่าครั้งนี้ แม่ทัพแพ้ทั้ง 3 กระดาน แม่ทัพประหลาดใจมาก ถามเจ้าของบ้านว่าเพราะอะไร ?

เจ้าของบ้านได้ตอบว่ากลับมาว่า..

“ครั้งก่อน ท่านมีภาระกิจ ออกรบ ข้าน้อยจะไปลบเหลี่ยม ทำให้ท่านหมดขวัญกำลังใจไม่ได้ แต่ครั้งนี้ ท่านชนะกลับมา ข้าน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้วครับ”

คนที่เก่งจริงในโลกนี้ คือคนชนะได้ แต่ไม่จำเป็นต้องชนะ มีใจกว้างขวางพอที่จะให้ การใช้ชีวิต ก็เหมือนกัน.

รู้ ไม่จำเป็นต้องพูด ไม่พูด ใช่ว่าจะไม่รู้ หากคุณพูดในสิ่งที่คุณรู้ แต่เป็นเรื่องที่เจ้าของเรื่องไม่อยา กให้รู้ หรือไม่คิดว่าคนอื่นจะรู้ คุณไม่ได้มิตร แต่ได้ศั ตรู

คนทุกคนบอกว่ารับความจริงได้ ต้องการให้คุณพูดความจริง แต่พอคุณพูดแล้ว ใช่ว่าจะรับได้ทุกคน อาจจะโกรธคุณต่างหาก ที่เกิดรู้ความจริง ที่บอกให้คุณพูดความจริง ต้องการจะรู้ว่าคุณรู้เท่าไหน แต่ไม่ได้หมายความว่ารับความจริงได้

เมื่อรู้ว่าคุณรู้เยอะมาก เยอะกว่าที่เขาคาดไว้ เขาย่อมโกรธคุณ เพราะ “รู้ทัน” ต่อหน้าคนใจแคบ คุณต้องใจกว้าง ถ้าทำใจกว้างไม่ได้ ก็ต้องแกล้งไม่รู้บ้างก็ได้…

ขอบคุณข้อมูลจาก : rabays