เฟซบุ๊ก “เรารัก สมเด็จพระเทพ ฯ : Our Beloved Princess Maha Chakri Sirindhorn” ได้รายงานว่า เมื่อวันพุธที่ ๒๑ มิถุนายน ๒๕๖๐ เวลา ๐๘.๔๑ น. สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินแทนพระองค์ไปในการพระราชทานปริญญาบัตรแก่ผู้สำเร็จการศึกษา ประจำปีการศึกษา ๒๕๕๘ – ๒๕๕๙ เป็นวันที่สาม ณ อาคารหอประชุมพ่อขุนรามคำแหงมหาราช มหาวิทยาลัยรามคำแหง เขตบางกะปิ กรุงเทพมหานคร
ล่าสุดสมาชิกพันทิป สมาชิกหมายเลข 3824982 โพสต์เรื่องราวสุดประทับใจ ของนายอนุสรณ์ วงศ์อ๊อด บัณฑิตมหาวิทยาลัยรามคำแหง คณะวิทยาศาสตร์ สาขาวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์ ชายผู้ที่ไร้ขาทั้งสองข้าง ไม่มีแขนขวา และมีแขนซ้ายเกือบถึงข้อมือเท่านั้น ซึ่งเป็นอีก1คนที่เข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรกับ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี
อนุสรณ์ เริ่มต้นเรียนรามคำแหงด้วยระบบ Pre-degree พร้อมๆกับเรียนชั้นม.ปลาย ในระบบการศึกษานอกโรงเรียน เพียรพยามจนสามารถเข้าเป็นนักศึกษาปริญญาตรีของม.รามคำแหง และเลือกเทียบโอนเข้ามาในคณะวิทยาศาสตร์ สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ แต่แล้วความพยายามก็เหมือนอ่อนล้อลง ในวันที่การเรียนปริญญาตรีกินเวลามากว่า 3 ปี อนุสรณ์ พบว่าตัวเองเก็บหน่วยกิตไปได้เพียง 17 หน่วย เขารู้สึกว่าตัวเองเลือกเส้นทางผิด สิ่งที่เขาเลือกตอนนี้อาจไม่ใช่ความถนัดของเขา …
“ผมเรียนการศึกษานอกระบบมาตั้งระดับประถม เริ่มต้นช้ากว่าคนอื่นอยู่หลายปี แต่ก็ตระหนักได้ว่าการศึกษาจำเป็นต่อเรามาก เมื่อคิดได้เช่นนี้ การเก็บหน่วยกิตจากกระบวน Pre-degree ของม.รามคำแหง น่าจะช่วยร่นระยะการเรียนของผมได้ แต่ผ่านไป 3 ปี ผมเก็บได้แค่ 17 หน่วยกิต ผมย้อนถามตัวเองว่านี่คือทางของเรามั้ย ทั้งท้อและหมดหวัง แต่พอนึกถึงคำพูดที่ว่า ไม่มีอะไรที่มนุษย์เราทำไม่ได้ ก็มีแรงผลักดันขึ้นมาอีกครั้ง”
คำพูดประโยคนั้นทำให้ อนุสรณ์ มีความพยายามและมีความตั้งใจเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า พร้อมๆกับกำลังใจจากเพื่อน พี่สาว และอาจารย์ ทำให้ความท้อแท้ในตอนนั้น แปรเปลี่ยนเป็นภูมิคุ้มกันความท้อถอย จากเรื่องที่คิดว่าทำไม่ได้ ไม่ใช่สิ่งที่ตนถนัด กลายเป็นงานที่สร้างรายได้ระหว่างเรียน ซึ่ง อนุสรณ์ ทำงานเกี่ยวกับกราฟฟิกในคอมพิวพ์เตอร์ พร้อมๆกับตั้งใจเรียน มุ่งมั่น ทำตามเป้าหมายอย่างสุดความสามารถ“ฉันอยากเห็นนายใส่ชุดครุย”
คำพูดสั้นๆ และกำลังใจที่คอยอยู่เคียงข้าง จาก อาจารย์อัณณ์นุพันธ์ รอดทุกข์ อาจารย์ประจำคณะวิทยาศาสตร์ เป็นจริงแล้วในวันนี้ ความพยายามตลอดทั้ง 6 ปี การีนตีด้วยชุดครุยสีส้มเหลืองที่กำลังสวมใส่ และแม้ชุดนี้จะสั้นกว่าของเพื่อน ไม่ได้ต่อแถวเข้าห้องประชุมกับเพื่อนคนอื่นๆ แต่สิ่งทุกคนมองเห็น ก็คือความตั้งใจและแรงแห่งความมุ่งมั่นที่เป็นเหมือนเส้นด้ายถักทออยู่บนชุดครุย สง่างาม ทรงคุณค่า ไม่แพ้คนไหนๆ ขาที่ต่อขาเทียมแล้ว ยังสั้นกว่าคนอื่นเขา แขนสองข้างที่เคยหยิบจับในวันก่อนๆ ไม่ได้มีครบในวันนี้ แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา พิสูจน์ให้ได้เห็นว่าสิ่งที่ขาดหาย ไม่ได้เป็นอุปสรรค์ต่อความสำเร็จ เพียงแค่ยอมรับและอยู่กับสิ่งที่เหลือ อยู่กับร่างกายที่ไม่เคยทรยศเรา อยู่กับหัวใจที่ยังเต้นในทุกวินาที และดีใจเหลือหลาย ที่วันนั้น … วันที่ชีวิตเหมือนอยู่ในจุดต่ำสุด ไม่เลือกที่จะหยุดลมหายใจ
ย้อนไปเมื่อ 17 ปีก่อน อุบัติเหตุจากรถไฟพรากอวัยวะที่สำคัญของเขาไป ทุกอย่างหยุดนิ่งและชีวิตกลับอยู่จุดที่เหมือนเริ่มใหม่ จากที่เคยมีก็หายไป แต่สิ่งที่ไม่เคยหายไปไหน คือกำลังใจและความพยายามที่มีอยู่ในใจเสมอมา ให้สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงฝันร้าย สิ่งที่ปฎิบัติในทุกวันนี้คือความจริง มีพี่สาวคอยอยู่เคียงข้าง เป็นทั้งกำลังใจ และมือช่วยฉุดรั้งให้ลุกยืนอีกครั้ง
“ตอนช่วงอายุ 15-16 ปี ผมตกรถไฟ เสียขาและแขนอย่างไม่วันเอาคืนมาได้ ทุกอย่างหยุดนิ่ง ผมท้อแท้และถอดใจกับหลายๆเรื่อง วูบหนึ่งเคยคิดจะฆ่าตัวตาย แต่พอได้กำลังใจและคำพูดเตือนสติ ผมมีกำลังใจที่จะต่อสู้กับปัญหา ทำให้ความท้อถอยในวันนั้น เป็นพลังให้ผมถึงวันนี้ พยายามฝึกฝนจนเป็นเคยชิน กลายเป็นความสามารถของผม และจะพัฒนาไปเรื่อยๆ”อนุสรณ์ ได้รับการดูแลจากม.รามคำแหง ด้วยทุนเรียนฟรีตลอดจนจบการศึกษา และความสามารถของเขา ยังคว้าทุนเรียนต่อปริญญาโท ที่มหาวิทยาลัยบูรพา พร้อมๆกับช่วยงานวิจัยในคณะไปด้วย
ความสำเร็จที่เราทุกคนได้เห็น เราเองก็สามารถคว้ามาไว้ในมือได้ อนุสรณ์ ได้ฝากกำลังใจและให้ข้อคิดไว้ด้วยว่า “เราทุกคนมีสิ่งที่เหมือนกัน คือความตั้งใจ แต่อาจมีเหตุผลบางอย่างมาทำให้ความตั้งใจนั้นคลาดเคลื่อน ซึ่งแท้จริงแล้ว ไม่มีอะไรที่ยากเกินไป ทั้งเรื่องเรียนและการใช้ชีวิต ผมเชื่อว่าทุกคนประสบความสำเร็จได้ ถ้าตั้งใจและมุ่งมั่นที่จะทำ”
ขอบคุณที่มา : กระทู้พันทิป สมาชิกหมายเลข 3824982 / เฟซบุ๊ก เรารัก สมเด็จพระเทพ ฯ : Our Beloved Princess Maha Chakri Sirindhorn