หนี้สินที่ลูกก่อ พ่อขอใช้ชีวิตไถ่ให้ เรื่องสะเทือนใจในรอบปี
เป็นภาพและเรื่องราวที่ต่างก็รู้สึกสะเทือนใจที่สุดแห่งปีของผมอีกเรื่องหนึ่ง ลูกชายไปมีเรื่องราวกับเด็กผู้หญิงแม่ฝ่ายหญิงเรียกร้องค่าเสียหายหลายหมื่นบาททั้งที่บ้านฝ่ายชายจนเข้าขั้นยาจกก็ว่าได้ กลายเป็นมีหนี้สินที่ต้องชำระนั้นตกอยู่กับแม่และพ่อที่ป่วยและเป็นอัมพฤกต์ ความรักของพ่อนั้นยิ่งใหญ่นักจึงรับปากแทนลูกว่าจะหาเงินค่าทำขวัญมาให้ฝ่ายหญิงในสิ้นเดือนได้แน่นอน ซึ่งเป็นการขอผ่อนผันและผลัดหนี้เป็นครั้งแรกของพ่อ
เวลาผ่านไปหลายวันเข้า จึงเป็นแรงผลักดันให้เกิดความเครียดอย่างมากและเมื่อวันนั้น วันที่ต้องหาเงินมาให้ใกล้จะมาถึงอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ก็ยังหาเงินมาไม่ได้ ด้วยความรักที่มีต่อลูกด้วยความรับผิดชอบต่อความเสียหายของฝ่ายหญิง รับผิดชอบต่อคำพูดของตน พ่อตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่และครั้งเดียวในชีวิต…..
พ่อตัดสินใจผูกคอตายใต้ต้นไม้หลังบ้าน พร้อมกับทิ้งจดหมายลาตายว่า “หาทางออกได้แล้ว เอาเงินส่วนนี้ไปให้เขา พ่ออยู่ก็ทำกินไม่ได้ จากพ่อ”
หดหู่ใจยิ่งนักพ่อหวังให้เอาเงินประกันกลุ่มเงินล้านที่ทำไว้ ไม่ว่าเสียชีวิตกรณีใดๆ ก็ได้ทุกกรณี ให้เอาไปให้ฝ่ายหญิงเป็นการใช้หนี้ นี่แหละทางออกของพ่อ
ภาพที่ภรรยาและลูกกลับมาเห็นพ่อแน่นิ่งอยู่กับปลายเชือกอยู่ตรงหน้าสุดจะบรรยายได้ ลูกชายผู้ที่สำนึกผิดก่อนหน้านี้นานแล้วเป็นผู้ตัดสายรัดคอผู้เป็นพ่อลงมาประคองท่ามกลางความเสียใจสุดขีดและเสียงหวีดร้องของแม่
เล่าต่อไม่ได้แล้วครับ…เป็นคนในพื้นที่ผมเอง