เธอดูแลสามียามป่วยหนัก แต่กลับพบจดหมายคนรักเก่าของสามีเก็บไว้ตลอด เมื่อสามีเสียชีวิต..กลับพบความจริง

0

เธอดูแลสามียามป่วยหนัก แต่กลับพบจดหมายคนรักเก่าของสามีเก็บไว้ตลอด เมื่อสามีเสียชีวิต..กลับพบความจริง

พ่อแม่บอกฉันว่าฉันเป็นคนชีวิตรันทด เนื่องจากตอนแรกความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับแฟนดีมากๆ แต่อยู่ๆเขาก็ป่วยหนัก ฉันก็เลยต้องเลือกว่าจะทำอย่างไร ตอนนั้นพ่อกับแม่บอกให้ฉันคิดให้ดีๆ ถ้าเลือกที่จะอยู่ดูแลแฟน ก็ห้ามเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเอง และห้ามถอนตัวด้วย ตอนนั้นฉันตัดสินใจเลือกดูแลแฟน เพราะว่าความรักระหว่างเราลึกซึ้งมาก อยู่ดีๆเขาก็มาป่วยฉันจะทิ้งเขาไปได้ยังไง

ตอนที่ฉันอยู่ดูแลแฟน ทุกวันประโยคที่ฉันได้ยินบ่อยที่สุดก็คือ เขาขอให้ฉันไปจากเขา แม้แต่พ่อแม่พี่สาวพี่เขยของเขาก็พูดแบบนั้น พวกเขาบอกว่าฉันยังเด็ก ยังมีอนาคต อย่ามาจมปลักอยู่ตรงนี้ ชีวิตของฉันยังอีกยาวไกล ฉันมาอยู่กับแฟนตรงนี้ ในอนาคตต้องเสียใจแน่ๆ

ตอนนั้นฉันก็ยืนยันอย่างหนักแน่นว่าฉันไม่ไป ถ้าฉันจากไป ฉันอาจจะไม่ต้องเหนื่อย อาจจะมีครอบครัวที่ดีกว่านี้ อาจจะมีชีวิตแต่งงานที่ดีกว่านี้ แต่ชาตินี้ทั้งชาติฉันจะไม่มีความสุขอีกเลย เนื่องจากฉันจะรู้สึกผิดว่าฉันทิ้งเขาไปในช่วงเวลาที่เขาเจ็บหนัก ฉันทำแบบนั้นไม่ได้ ตอนนั้นพ่อแม่แฟนก็ลูบหัวฉันแล้วก็ร้องไห้

ฉันสาบานกับตัวเองว่าฉันจะอยู่ดูแลแฟนตลอดไป วันหนึ่งฉันออกไปซื้ออาหารกลางวันให้เขา พอกลับมาเห็นเขายังนอนอยู่ก็เลยเอาอาหารไปเตรียมใส่จานไว้ แล้วก็จะเข้ามาปลุกเขา แล้วฉันก็เห็นกระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่ข้างหมอน ฉันหยิบขึ้นมาดูทั้งแผ่นเต็มไปด้วยชื่อของแฟนเก่าเขาและรูปหัวใจ ฉันเห็นแล้วก็น้ำตาไหล สะอื้นไห้ออกมาโดยไม่รู้ตัว จนแฟนรู้สึกตัว เขารีบยื่นมือมาแย่งกระดาษไปทันที ฉันวิ่งออกมาจากห้องคนป่วย ผู้หญิงคนนี้ แฟนเก่าของเขาเป็นคนที่ทำให้ฉันกับแฟนมีปัญหาทะเลาะกันมาตลอดก่อนเขาป่วย เธอชอบเข้ามาขอความช่วยเหลือ แล้วเขาก็ไม่เคยปฏิเสธ ในเมื่อแฟนยังคิดถึงแต่เธอขนาดนี้ ฉันก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าจากไป

สามเดือนหลังจากนั้น ฉันได้รับโทรศัพท์จากพี่สาวของเขา เธอโทรมาด้วยเสียงสะอื้นบอกข่าวว่า น้องชายเธอเสียชีวิตแล้ว และมีสิ่งหนึ่งซึ่งถึงแม้จะเป็นการเสียคำพูดที่ให้ไว้กับน้องชายเธอก็ต้องทำ เธอบอกฉันว่ากระดาษแผ่นที่ฉันเห็นเป็นสิ่งที่น้องชายเธอตั้งใจทำขึ้นมา เพราะเขารู้ว่านั่นเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้ฉันจากไป

ได้ยินดังนั้นฉันก็ต้องทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงาน แม้ว่าเพื่อนร่วมงานจะคุยกันเสียงดังอยู่รอบตัว แต่ฉันหูอื้อไม่ได้ยินอะไรอีกเลย ฉันตัวชา เย็นวาบ รู้สึกเหมือนตัวเองยืนอยู่ในอีกโลกหนึ่ง….เขาจากไปแล้ว

เฮ้อ เรื่องบางเรื่องมีอะไรมากกว่าที่ตาเห็น

ขอขอบคุณ : liekr

แสดงความคิดเห็น

ทิ้งคำตอบไว้

กรุณาใส่ความคิดเห็นของคุณ!
กรุณาใส่ชื่อของคุณที่นี่