ฝากถึงผู้ที่ชอบยืมเงิน แล้วไม่คืน “คุณยืมเงินผม 100 บาท” อ่านให้จบนะ

ฝากถึงผู้ที่ชอบยืมเงิน แล้วไม่คืน “คุณยืมเงินผม 100 บาท” อ่านให้จบนะ

แล้งน้ำใจ!

คุณยืมเงินผม 100 บาท บอกว่าพรุ่งนี้จะคืนให้ พอวันรุ่งขึ้น คุณกลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ พอค่ำนั้นผมทักเรื่องนี้ขึ้นมา คุณกลับตอกกลับผมมาว่า “ทำไมใจแคบจังวะ เงินแค่ 100 บาท จะอะไรกันนักหนา?” แถมยังเอาไปเล่าให้คนอื่นฟังในทางเสียหาย ผลสุดท้ายกลายเป็นผมใจแคบ ไม่มีน้ำใจกับเพื่อน มิน่าล่ะ โบราณถึงว่าไว้ “เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่ง กลับเอากระดูกมาแขวนคอ”

ความเป็นคน สูงส่งกันที่รู้คุณ สำนึกคุณ

คนอื่นยื่นมือช่วย คุณควรสำนึก แต่หากไม่สำนึกก็ไม่เป็นไร อย่าทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้บาป

ผมให้คุณยืม5หมื่น เขาให้คุณยืม1แสน

คุณเที่ยวไปคุยกับใครๆว่า เขามีน้ำใจให้คุณมากกว่าผม

แต่คุณไม่รู้ เขามีเงินอยู่ในมือ1ล้าน ผมมีเงินอยู่ในมือ 5 หมื่น!

ผมให้ลูกกวาดคุณ1เม็ด พอเห็นผมให้คนอื่น2เม็ด คุณเอาไปบอกใครๆว่าผมลำเอียง เลือกที่รักมักที่ชัง แต่คุณไม่เคย

รู้ว่าเขาเคยให้ลูกกวาดผมก่อนหน้านั้น2เม็ด ในขณะที่คุณไม่เคยให้ลูกกวาดผมเลยสักเม็ด

เพื่อนเอ๋ย ที่ช่วยคุณเพราะน้ำใจ ไม่ช่วยคุณก็ไม่ได้หมายความว่าแล้งน้ำใจ!

อีก 1 เรื่องอยากให้อ่าน

ฉันเข้มแข็ง

หากห้วงหนึ่งของชีวิต ไม่มีคนสนใจ ไม่มีคนถามไถ่ ไม่มีคนเข้าใจ

ฉันบอกกับตัวเอง ฉันจะเปลื้องตนเองจากวังวนแห่งการพึ่งพาอาศัยคนอื่นให้ได้

หากห้วงหนึ่งของชีวิต ฉันเคยร้องไห้ เคยทุกข์ เคยเจ็บปวดอย่างไร ฉันจะเข้มแข็ง เป็นหลักให้แก่ชีวิตของฉัน

หากไม่เข้มแข็ง จะอ่อนแอให้ใครเห็น หากไม่กล้าหาญ จะร้องไห้ให้ใครฟัง

อันที่จริง ไม่มีใครชินกับการแสร้งเข้มแข็งหรอก แต่มันต้องเข้มแข็งต่างหาก!

ฉันเข้มแข็ง เพราะฉันคือกระบองเพชร

ข้อความจากคุณ : Songpol Raengdi

ฉันคงละเลยปล่อยให้หัวใจที่ถูกทำร้ายอ่อนแอนานมากเกินไป จนร่างกายอ่อนแอเกินกว่าที่จะใช้เวลารักษาในเร็ววัน เวลานี้ต่อไป จะพยายามรักและดูแลตัวเองให้มากขึ้นกว่าเดิม เพื่อลูก และตัวเอง และที่สำคัญคนที่รักและเป็นห่วงฉัน พวกเขาคงสบายใจมากขึ้น 

ขอขอบคุณ : NusonBooks

เรียบเรียงโดย : Postsod