ส่งกำลังใจให้คุณหมอ..นพ.หนุ่มวัย24เพิ่งจบ เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ออกกำลังกายประจำ สุดช็อกเมื่อรู้เป็นมะเร็ง!?! บอกขอโทษคนไข้ที่จู่ๆหายไป??
จากกรณีผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อว่า Supapong Wangthammanoon ซึ่งเป็นของ หมอป่อง นพ.ศุภพงษ์ แห่งโรงพยาบาลลำปาง ได้โพสต์ข้อความบอกเล่าถึงอาการป่วยของตนเอง โดยหวังว่าจะเป็นสิ่งที่ให้บุคคลอื่นได้เห็น ศึกษาดูเป็นตัวอย่าง ในการดูแลสุขภาพ ทั้งได้ฝากทุกคนดูแลสุขภาพด้วย ซึ่งเนื้อหาทั้งหมดได้สร้างคุณประโยชน์เพื่อสังคม ผู้คน ได้เรียนรู้จากเรื่องราวของหมอหนุ่ม โดยข้อความทั้งหมดไล่เรียงตามลำดับที่คุณหมอโพสต์ไว้ดังนี้
แนะนำให้อ่านครับ ชีวิตคนเราไม่แน่นอนจริงๆ
ผม นายแพทย์ อายุ 24 ปี ไม่มีโรคประจำตัว
ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ มีแค่อดนอนตอนอยู่เวร
เตะบอลสัปดาห์ละ 3 ครั้ง ครั้งละ 2 ชม.
ไม่มีอาการผิดปกติ
ผลคือ มะเร็งไทรอยด์ แพร่กระจายไปต่อมน้ำเหลือง
แต่ก็ยังถือเป็นระยะต้นๆตามไกด์ไลน์
ดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับผม ด้วยความปรารถนาดี
ถ้าผมรอดมาได้ ถ้าผมอยู่ถึงตอนเป็นอาจารย์หมอ
ผมจะรีวิวให้ละเอียด แบบแพทย์สู่แพทย์
เป็น case study เอาไว้สอนน้องๆของผมต่อไป
ก่อนเข้าผ่าตัด OR วันนี้ เป็นรอบที่ 2 ใน 1 สัปดาห์ที่ผ่านมา อยากจะพูดความในใจ
อันนี้ผมคิดทบทวนดีแล้วก่อนที่จะโพสให้ทุกคนรับรู้
มะเร็งไทรอยด์ที่ผมเจออยู่ตอนนี้ มันอาจจะดูหนักและกะทันหันเกินกว่าหมอจบใหม่อายุแค่ 24 คนนึงจะรับไหว
ผมไม่ได้อยากจะเป็นโรคนี้ ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเป็น
แต่ยังโชคดีที่เจอเร็ว หวังว่าการรักษาคงจะหาย
จากความรู้ของผมที่เรียนมา พยากรณ์โรคค่อนข้างดี และมีโอกาสมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ต่อได้อย่างน้อย 20 ปี
ถึงจะน้อยหรือมากกว่า 20 ปี มันก็มากพอแล้วละครับที่ผมจะทำตามฝันของผมต่อให้สำเร็จ
– ผมอยากเรียนอายุรกรรมต่อให้จบ แล้วก็กลับมาต่อ fellow endocrine med ที่ราชวิถี จบไปเป็นอาจารย์หมอ med สอนรุ่นน้อง นศพ.รังสิตของผม มันเป็นสิ่งที่ผมชอบอยู่แล้ว ผมอยากพาน้องราววอร์ด สอน approach เคสคนไข้ สมัยเรียน นศพ. ผมทำสรุป ชีท แนวข้อสอบ NL1,2,3 OSCE ลงกอง ออกมาเยอะจนไม่ได้นับว่ากี่ชุดแล้ว ถ้าผมต้องจากโลกนี้ไปจริงๆ ผมอยากทำหน้าที่เป็นอาจารย์หมอของสถาบันฯรังสิตให้ได้ก่อนครับ
– ผมยังมีเวลาให้กับฟุตบอลที่ผมชอบ จากที่ผมผันตำแหน่งไปเล่นกองหน้าอย่างเต็มตัว ผมเล่นและทุ่มเทให้กับทุกแมทซ์ ให้เหมือนกับทุกๆแมทซ์เป็นแมทซ์สุดท้ายของชีวิต เพราะผมไม่รู้ว่าผมจะได้เล่นบอลอีกทีเมื่อไร ผมดีใจทุกครั้งที่ทำประตูได้ ความรู้สึกของผมเวลายิงประตูเข้า 1 ลูกเหมือนผมช่วยชีวิตคนไข้ได้ 1 คนเลยทีเดียว
ผมไม่เคยเสียใจที่ตัวเองมาทำงานที่ รพ.ลำปาง ระหว่างที่ก้อนมันโตขึ้นเรื่อยๆ ผมดีใจที่ตัวเองได้เป็นแพทย์ ได้ช่วยชีวิตคนไข้ ถึงบางครั้งผมจะโง่และประสบการณ์น้อย ขี้เกียจไปบ้าง แต่ก็รู้สึกดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของทีม ที่ช่วยให้คนไข้หายป่วยและกลับบ้าน
ดีใจที่ได้เจออาจารย์หมอดีๆ พี่ๆน้องๆเพื่อนร่วมงานอินเทินที่ดี พยาบาลที่ดีและน่ารัก เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขเลยทีเดียวครับ ไม่รู้ว่าผมจะกลับไปทำงานได้ตอนไหน แต่ถ้าหายดีแล้วจะกลับไปแน่นอนครับ ไม่เคยมีความคิดว่าเป็นโรคนี้แล้วจะต้องลาออก
ขอโทษคนไข้ รพช.แม่พริก ที่จู่ๆผมก็หายไป มีอีกตั้งหลายเคสที่ผมนัดมาปรับน้ำตาล ยาเบาหวาน ความดัน ไขมัน และติดตามอาการหลังกลับบ้าน เยอะพอสมควรเลย ที่ผมนัดไว้กะจะมาดูหลังผ่าตัดเสร็จ แต่ไม่ได้มีโอกาสได้กลับไปดูเลยครับ ช่วงนี้ที่ลำปางเป็นหน้าข้าวเหนียวด้วย คนไข้น้ำตาลพุ่งรัวๆ
และขอบคุณทุกๆคนที่คอยถามไถ่อาการของผม ไม่ว่าจะถามผมโดยตรงหรือผ่าน chat เพื่อนๆ ผมรับรู้ได้ถึงความห่วงใยและกำลังใจ ขอบคุณจริงๆครับ
นับจากวันนี้ ผมคงใช้ชีวิตทุกๆวันให้คุ้ม เพราะผมไม่รู้เลยว่า เวลาของผมเหลืออีกเท่าไร แต่ผมจะขอเต็มที่กับมัน อยากจบไปเป็นอาจารย์หมอเมดที่ดีทั้งต่อคนไข้และน้องๆ นศพ. , อยากเป็นกองหน้าที่ดีของทีมฟุตบอล รพ.ลำปาง ครับ
ขอขอบคุณ : nupong.victory