หลังแต่งงาน ไม่มีเงินซื้อบ้าน เลยอาศัยกับครอบครัวแฟน แล้วก็เจอในครัว

0

หลังแต่งงาน ไม่มีเงินซื้อบ้าน เลยอาศัยกับครอบครัวแฟน แล้วก็เจอในครัว

ในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้มีเรื่องราวของชาวเน็ตท่านหนึ่ง โดยเรื่องราวนั้นเกี่ยวข้องกับลูกสะใภ้และคนในครอบครัว โดยมีเรื่องราวอยู่ว่า

ในตอนที่ผมยังเล็กบ้านของผมก็พอมีฐานะ พ่อก็มีอาชีพเป็นครูที่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง แม่ก็ทำงานในโรงงาน บ้านเรานั้นอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตามีความสุขมากๆ

แฟนแล้วมีอยู่วันหนึ่งก็เกิดเหตุที่ไม่คาดฝัน เมื่อพ่อของผมนั้นเจอกับเหตุทำให้ต้องจากโลกนี้ไป เหลือเพียงแม่เพียงคนเดียวที่ส่งให้ผมเรียนจนจบมหาวิทยาลัย เพื่อที่จะทำให้ชีวิตของแม่มีชีวิตดีอีกครั้งเหมือนแต่ก่อน หลังจากที่ผมเรียนจบจึงขยันทำมาหากินมากขึ้น ทำงานหนักมากขึ้น ระหว่างนั้นผมก็มีโอกาสได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำงานบริษัท เธอโตมาจากคนในเมือง ฐานะทางบ้านคนข้างรวย พ่อกับแม่ของเธอทำธุรกิจ

และเราก็ได้ทำความรู้จักกันไปซักระยะหนึ่ง ผมคิดว่าถ้าผมแต่งงานกับเธอแล้ว ชาตินี้ผมคงสบายไปอีกทั้งชาติแน่ๆ ผมก็เลยรีบจีบเธอ หลังจากนั้นไม่นานแค่ครึ่งเดือนเราก็เป็นแฟนกัน

หลังจากที่เราคบกันได้ระยะหนึ่ง ผมก็พบว่าเธอนั้นเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจดีเหลือเกิน ไม่แคร์เลยว่าผมจะจนกว่า แถมยังพาผมไปบ้านแนะนำให้คุณพ่อคุณแม่เขารู้จักอีกต่างหาก ตอนนั้นเองผมรู้สึกต่ำต้อยจนไม่กล้าที่จะมองหน้าพ่อกับแม่ของเธอ ยิ่งผมรักเธอผมก็ยิ่งรู้สึกต่ำลงทุกวัน

ช่วงแรกๆพ่อกับแม่ของเธอเขาบอกว่าให้เราคบกันไปสัก 2-3 ปีก่อนแล้วค่อยแต่งงาน แต่แฟนของผมก็ยืนกรานว่าจะแต่งงานทันที

ผมนั้นไม่มีเงินจะซื้อบ้าน ไม่มีแม้แต่สินสอด มีแต่เงินของแม่ที่เก็บมาทั้งชีวิต แสนกว่าบาท พูดกันตามตรงเลยว่าผมก็รู้สึกละอายใจ แต่แฟนของผมนั้นก็ไม่ได้แคร์สักนิดเดียว สุดท้ายแล้วเราก็เลยเลือกที่จะอยู่บ้านพ่อกับแม่เธอหลังจากแต่งงานแล้ว

ยังไงบ้านนั้นก็มีความใหญ่มาก มีห้องเยอะแยะเต็มไปหมด ผมรู้สึกแย่มาโดยตลอด หลังจากที่แต่งงานผมไม่เคยได้กลับบ้านมากินข้าวกับแม่เลย ทุกวันนี้ผมทำโอทีจนดึกดื่น อาหารเย็นก็กินข้างนอก หลีกเลี่ยงการเจอกับเพื่อนบ้านแล้วก็คุณพ่อคุณแม่ของแฟน

มีอยู่วันหนึ่งผมบอกกับแฟนว่าจะต้องทำโอที ในตอนนั้นเองเธอทนไม่ไหวแล้วที่จะต้องเจอกับสภาพแบบนี้ เราทะเลาะกัน แต่ผมก็ไม่สนใจ เพราะในใจผมเองนั้นรู้สึกต่ำกว่าเธอมาก

พอผมกลับบ้าน ผมหิวมากๆก็เลยเข้าไปในครัว คิดไม่ถึงว่าพอเข้าไปในครัวแล้วนั้นจะเจอกับอะไร สิ่งที่ผมเจอผมพูดไม่ออก เขาผมแทบทรุดลงไปกับพื้น ผมเห็นแม่ของผมกำลังยืนอุ่นแกงอยู่ในห้องครัว

แฟนของผมก็พูดออกมาว่า ฉันไปรับแม่ของคุณมา อีกหน่อยเราจะได้อยู่ด้วยกัน 3 คน แฟนของผมพูดดีมาก แล้วก็รับแม่มาอยู่ประมาณ 2 เดือน จนมีอยู่วันหนึ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกไป

หลังจากที่ผมมีความสุขประมาณ 2 เดือน เมื่อผมกลับมาบ้านในช่วงค่ำคืนวันหนึ่ง ในวันนั้นผมไม่ได้ทำโอที ผมจึงกลับบ้านเร็วกว่าปกติ และแล้วก็เห็นแฟนของผมกำลังชี้หน้าแม่ของผม แล้วก็พูดสารพัด

“แกออกจากบ้านฉันไปได้แล้ว ฉันสุดจะทนกับหน้าของแก ให้อยู่แค่นี้ก็บุญแค่ไหนแล้ว แกก็เป็นได้แค่คนบ้านนอกคอกนา ออกไป ขนของออกไปให้หมดเลยนะ”

เมื่อผมได้ยินแบบนั้น ผมรีบวิ่งเข้าไปอุ้มแม่ของผมออกมา ผมไม่คิดเลยจริงๆว่าแฟนของผมที่เป็นคนที่แสนดี ต่อหน้าทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ แต่พอลับหลังกลับกลายเป็นแบบนี้ ผมไม่รู้เลยว่าตลอด 2 เดือนที่ผ่านมานี้ แม่ของผมต้องทนกับคำพูดและการกระทำของผู้หญิงคนนี้มากี่ครั้งแล้ว

แล้วแม่ก็เลยพูดออกมาว่า “ไม่เป็นไรลูกเดี๋ยวแม่ไปอยู่บ้านนอกคนเดียวก็ได้ ลูกอยู่กับแฟนของลูกที่นี่แหละ”

ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ผมเก็บข้าวของและบอกเลิกแฟนของผมทันที น้ำตาของแม่ไหลตลอด ผมทนดูแบบนี้ไม่ได้

ผมตัดสินใจดีแล้วใช่ไหมว่า ควรที่จะเลิกกับผู้หญิงคนนี้ ถ้าผมให้โอกาสเขาอีก แล้วผมไปทำงานกลับดึกดื่น แม่ของผมจะต้องเจอกับอะไรบ้าง ผมทำถูกแล้วใช่ไหม

เขียน / เรียบเรียงโดย : Postsod

ไม่อนุญาตให้คัดลอก ทุกกรณี

แสดงความคิดเห็น

ทิ้งคำตอบไว้

กรุณาใส่ความคิดเห็นของคุณ!
กรุณาใส่ชื่อของคุณที่นี่