หัดเดินคนเดียวบ้าง เพราะไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดไป
1 หนทางของชีวิตข้างหน้านั้นยังยาวไกล
คนเราทุกคนจะต้องเรียนรู้ที่จะเดินคนเดียวบ้าง เพราะคนอื่นเขาไม่ได้จะอยู่กับตัวคุณได้ตลอดไป คุณไม่ต้องเสียใจ เพราะนั่นคือธรรมชาติของมนุษย์ที่เกิดขึ้น เพราะคนเราทุกคนต่างมีเส้นทางเป็นของตัวเองกันทั้งนั้น ไม่มีใครจะมาเดินตามทางของใครได้ ไม่มีใครจะเดินเคียงคู่คุณได้ไปจนสุดปลายทาง
2 ความซาบซึ้งทดแทนความผูกพันไม่ได้
ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม แต่คุณจะต้องเรียนรู้ให้เรายิ้มสู้ แม้ในใจจะไม่ไหวเพียงใด คนเราทุกคนต่างมีความเห็นแก่ตัวเป็นของตัวเอง อย่าไปคาดหวังให้ใครเขามาดีกับคุณโดยที่ไม่มีเงื่อนไข คุณจะต้องฝึกการปล่อยวาง ฝึกวาง ฝึกทิ้งไปเสียบ้าง
3 กำแน่นเท่าใดก็เสียมากเท่านั้น
ลองมองภาพ หากคุณยิ่งกำทรายแน่นเท่าไหร่ ทรายก็จะร่วงออกมาจากมือมากเท่านั้น คุณควรถนอมมันเอาไว้ หากเมื่อใดที่คุณสู ญ เสียไป สิ่งของเหล่านั้น หรือคนๆนั้น อาจจะเป็นสิ่งที่มีค่าที่ทำให้คุณรู้สึกเจ็ บ ป วดและรู้สึกเสียใจ หากเมื่อใดที่คุณทนไม่ไหว ก็ให้ร้องไห้ออกมา แต่ต้องลุกขึ้นสู้ให้ได้ใหม่ให้เร็วที่สุด
4 อย่าเลือกคบคนที่รูปร่างหน้าตา
เมื่อเติบโตมา คุณจะรู้ว่ารูปร่างหน้าตาเป็นเพียงภายนอก เราจงเรียนรู้ที่จะชื่นชมคนที่ความสามารถ ความมีน้ำใจ ไม่ใช่ว่ามองที่รูปร่างหน้าตาแล้วมองว่าเป็นคนดี
5 พ่อแม่คือคนที่รักและปรารถนาดีต่อคุณมากที่สุด
พ่อแม่ทุกคนต่างที่จะดูแลทะนุถนอมลูกๆ และมีความปรารถนาดีมากที่สุดต่อตัวเรา อย่านึกถึงท่านโดยเฉพาะตอนที่ไม่มีเงินเท่านั้น ให้เวลาท่าน ดูแลท่านก่อนที่อะไรหลายๆอย่างจะเปลี่ยนแปลงไป
6 ไม่มีอะไรเหมือนเดิม
คนเราทุกคนต้องเข้าใจว่า ไม่มีอะไรบนโลกนี้ที่จะไม่เกิดการเปลี่ยนแปลง การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่เราต้องทำความเข้าใจ ไม่ว่าจะเป็นคน สิ่งของ สิ่งแวดล้อม ล้วนมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ คนสองคนรักกันอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา อย่าคอยแต่เรียกร้อง อย่าเอาแต่พร่ำเพ้อ
ขอบคุณข้อมูลจาก : liekr