มีประโยคหนึ่งเขาบอกว่า “อย่าเป็นคนดีมาก ไม่งั้นจะเป็นคนเจ็บเอง”

มีประโยคหนึ่งเขาบอกว่า “อย่าเป็นคนดีมาก ไม่งั้นจะเป็นคนเจ็บเอง”

คนเราทุกคนล้วนมีการสั่งสอนที่แตกต่างกัน แต่สิ่งหนึ่งที่ถูกอบรมเลี้ยงดูมาเหมือนๆกัน คือ การเป็นคนดี การเป็นคนดีในที่นี้ไม่ใช่ว่าคุณจะต้องเสียสละทุกสิ่งที่คุณมีให้กับคนอื่นๆ ไม่ใช่ว่าคุณจะต้องยอมในสิ่งที่คนอื่นทำกับคุณ อย่างที่บอกเอาไว้ว่า อย่าเป็นคนดีให้มากนัก เพราะไม่อย่างนั้นคุณจะเป็นคนที่เจ็บเอง…

“มีแต่คนดีเท่านั้นที่ลำบากใจ”

ผมเคยอ่านเจอประโยคนี้จากหนังสือเล่มไหนสักเล่ม

เป็นประโยคที่ทำให้ผมซื้อหนังสือเล่มนั้น

และก็เป็นประโยคเดียวที่ผมจำได้จากหนังสือเล่มนั้น

ผมไม่แน่ใจว่าประโยคดังกล่าวจริงทั้งหมดหรือเปล่า

แต่ก็น่าจะมีส่วนถูกอยู่ไม่น้อย

ทั้งจากประสบการณ์ที่มีคนมาปรึกษาผมด้วยความกลุ้มใจ

และจากประสบการณ์ที่โดนกับตัวเอง

“คนดี” ในที่นี้ คงไม่ได้หมายถึงคนใจบุญใจกุศล ไม่มีประวัติด่างพร้อย

แต่คงหมายถึง คนที่จริง ๆ เป็นฝ่ายเสียเปรียบในสถานการณ์นั้น ๆ

แต่กลับเป็นคนลำบากใจเสียเองที่จะกระทำการบางสิ่ง

ตัวอย่างเช่น

คนให้ยืมเงินหลายคน จะลำบากใจในการทวงหนี้คนที่ยืมเงินแล้วไม่คืน

คนที่ถูกรบกวนให้ทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ แต่ถูกขอร้องแบบปฏิเสธได้ลำบาก

คนที่เห็นบางคนทำไม่ถูก แต่ก็ลำบากใจ ไม่อยากตักเตือนให้เสียกำลังใจ

แปลกดีมั้ยล่ะครับที่คนให้ยืมเงิน คนถูกรบกวน คนที่อยากตักเตือน

ทั้งหมดนี้ต้องกลายเป็นคนลำบากใจเสียเอง

ในขณะที่คนยืมเงินชาวบ้าน คนมารบกวน คนที่ทำไม่ถูก

กลับสบายใจไม่ต้องคิดอะไรมาก ไม่ต้องแบกอะไรสักอย่าง

แน่นอน ก็คงพูดไม่ได้หรอกว่าคนเหล่านี้คือ “คนไม่ดี”

เขาอาจจะแค่ไม่แคร์ ไม่คิดถึงคนอื่น เท่าที่คนอื่นคิดถึงเขาเท่านั้นเอง

และ “คนดี” ในความหมายนี้ ก็อาจไม่ใช่คนดีเด่อะไร

แต่อาจเป็นแค่คนขี้เกรงใจ ไม่มั่นใจในตัวเอง กลัวเขาจะไม่ชอบเรา

ก็เลยไม่กล้าทวง ไม่กล้าปฏิเสธ ไม่กล้าตักเตือน

สุดท้ายก็เลยต้องรับไว้คนเดียว

ผมเองก็ไม่มีข้อสรุปในเรื่องนี้…

คิดได้เพียงว่า บางทีเราก็ต้องหัดใจแข็งเสียบ้าง

กล้าทวงถาม กล้าปฏิเสธ กล้าตักเตือน

เพราะไม่อย่างนั้นในเวลาต่อมา ความลำบากจะตกอยู่ที่เรา

และร้ายไปกว่านั้น ถ้าถูกจับได้ว่าเราคือ “ไอ้อ่อน”

เราจะถูกบางคนที่มองเห็นจุดนี้ ใช้เราให้เป็นประโยชน์

เราจะทั้งโดนยืม โดนขอร้องแบบปฏิเสธไม่ได้

โดนผลักภาระให้เราต้องตามล้างตามเช็ดก็เป็นได้

เขียนมาถึงบรรทัดนี้ ใจก็นึกไปถึงประโยคในละครเรื่องไหนสักเรื่อง

เป็นประโยคที่ทำให้ผมดูละครเรื่องนั้น

และก็เป็นประโยคเดียวที่ผมจำได้จากละครเรื่องนั้น

แม้มันจะผ่านมา 20 ปีแล้วก็ตาม

เป็นประโยคที่เพื่อนบอกกับพระเอกที่กำลังเจ็บหนักเพราะอกหัก

ประโยคนั้นพูดไว้ว่า “อย่าเป็นคนดีมาก ไม่งั้นจะเป็นคนเจ็บเอง”

ผมคิดว่า “คนดี” ในละครเรื่องนี้ กับ “คนดี” ในหนังสือที่ผมอ่าน

น่าจะเป็นคนคนเดียวกัน

“มีแต่คนดีเท่านั้นที่ลำบากใจ”

“อย่าเป็นคนดีมาก ไม่งั้นจะเป็นคนเจ็บเอง”

ถือเป็น 2 ประโยคที่เก็บไปคิดต่อได้เยอะ

ขอบคุณข้อมูลจาก : boywisoot