เรื่องราวดีๆที่อยากให้อ่าน “นกไม่มีขน คนไม่มีเพื่อน ย่อมขึ้นสู่ที่สูงไม่ได้”
เป็นอีกหนึ่งบทความที่เตือนสติและสอนได้ดีมากๆ คนเราต่างเกิดมาเพื่อใช้ชีวิตเป็นของตัวเราเองก็จริง แต่สิ่งหนึ่งที่จะทำให้เราเดินหน้าต่อไปได้ นั้นก็คือ คนรอบข้าง
ท่านพุทธทาสภิกขุ ได้เล่าเรื่องๆ หนึ่ง
ที่คุณแม่ของท่านสอนตอนเป็นเด็ก เรื่องนี้มีอยู่ว่า
“แม่สอนให้ดูว่า ไก่ไม่มีเห็บ เพราะมันช่วยกันจิกให้กันและกัน
ลูกไก่ตัวเล็ก ยังช่วยจิกเห็บให้ลูกไก่ตัวใหญ่
เห็บมีอยู่ตามหน้าตามหงอนซึ่งจิกเองไม่ได้
ไก่เลยไม่มีเห็บเพราะมันปฏิบัติหน้าที่เพื่อนต่อกันและกัน
แม้แต่ลิงก็ยังหาเหาให้กันและกัน
สุนัขยังกัดหมัดให้กันและกันตรงที่มันกัดเองไม่ได้ เราจึงต้องมีเพื่อน”
เราคงเคยได้ยินคำพูดที่ว่า
“นกไม่มีขน คนไม่มีเพื่อน ขึ้นสู่ที่สูงไม่ได้”
ในชีวิตของมนุษย์แต่ละคนต้องมีเพื่อนที่คอยช่วยเหลือ
ส่งเสริม สนับสนุน หรือร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา
ก่อนจะแยกจากกันไปตามหน้าที่ความรับผิดชอบของแต่ละคน
เพื่อนในวัยเด็กเป็นเหมือนกับรูปถ่าย
ซึ่งเป็น “ความทรงจำที่น่าภาคภูมิใจ”
ดังนั้น การได้มีโอกาสมาพบปะกันจึงเป็นสิ่งที่มีคุณค่า
คล้ายกับการได้หยิบรูปถ่ายในอัลบั้มขึ้นมาปัดฝุ่น
คิดถึงเหตุการณ์และเรื่องราวในภาพเหล่านั้น
แต่การได้มีโอกาสพบปะกัน
ขอบคุณข้อมูลจาก : eatrices