เจอคนที่ใช่ ในวันเวลาที่ผิด ควรทำอย่างไร?

เจอคนที่ใช่ ในวันเวลาที่ผิด ควรทำอย่างไร?

การมีคู่รักที่ดี ย่อมถือเป็นความโชคดีอย่างหนึ่ง แต่ถ้าหากเรามีคู่รักอยู่แล้วแต่ดันไปเจอคนที่ใช่กว่า เราจะทำอย่างไร? จะจัดการกับความรู้สึกของเราอย่างไรดี?

เจอคู่บุญตัวจริง แต่ติดที่มีคู่ครองอยู่แล้ว

การที่เราจะพบเจอใครสักคนไม่มีความบังเอิญ มีเหตุชักจูงมาแน่นอน ต้องมีกรรมที่สัมพันธ์กัน

ถ้าหากจะเป็นคู่กันก็ต้องไม่พ้นเคยเกื้อกูลกันมาทั้งในอดีตชาติ

และในปัจจุบันชาติ เรียกว่า..”บุพเพสันนิวาส”

แต่ถ้าหากการคิดจะนอกใจคู่ครอง

แล้วอ้างเหตุผลว่า..เป็นบุพเพสันนิวาส นั้นคงไม่น่าจะใช่

แต่เป็นเพราะกามราคะที่ซาบซ่านอยู่ในกมลสันดานของสัตว์โลกโดยทั่วไป

เป็นแรงผลักดันให้อารมณ์เตลิดไปกับกามคุณ เพลิดเพลิน ติดใจ ยินดี

อะไรที่ยังไม่เคยได้ก็อยากใคร่ได้ ใคร่สัมผัส เสาะหาช่องซ่องเสพโดยไม่คำนึงถึงความผิดชอบ ชั่วดี

แล้วคู่บุญนี่ต้องมาในเวลาที่ใช่

เวลาที่ใช่ คือ ทั้งสองพร้อมที่จะเคียงคู่กัน

โดยต่างฝ่ายต้องไม่มีพันธะผูกพันกับใครต้องมาเพื่อเกื้อกูล ส่งเสริมกันให้เจริญขึ้นไป

ไม่ใช่เข้ามาแล้วกลายเป็นให้เราผิดศีล ผิดธรรมนำพากันและกันให้ร่วงลงต่ำ

ถ้าอย่างนั้น คงเป็นคู่เวรกันเสียมากกว่า แล้วคู่ลักษณะนี้ จะมีแรงดึงดูดระหว่างกันมาก

จนเผลอทึกทักไปว่าคนนี้ คือ คู่แท้ของตัวเอง นั่นเป็นเพราะกรรมเขาจัดสรรให้ต้องมาเจอกันเพื่อชดใช้กรรมที่มีต่อกัน

ทำอย่างไรถึงจะต้านความอยากที่มันรุมเร้าได้?

การจะต้านกระแสกิเลส จะยับยั้งได้ก็ต้องมีกำลังสติที่มากพอตัว

พิจารณาให้เป็นโทษภัยที่จะตามมา

แล้วเด็ดขาดกับความรู้สึกของตัวเอง

เมื่อรู้ว่า.. ช่องทางไหนจะเป็นทางให้เรามีโอกาสพลาดท่าเสียทีกิเลสตน

ก็พยายามอย่าเปิดช่องให้ตนเองได้สบโอกาส เพื่อกระทำสิ่งที่ผิดศีลธรรม

ครองคู่กันแบบชอบธรรม…ก็ทุกข์ร้อนกันพอตัวด้วยการดำเนินชีวิตอยู่แล้ว

แล้วครองคู่กันแบบผิดศีล…ผิดธรรมมันจะทุกข์ร้อนขนาดไหน

แล้วรู้ได้อย่างไรว่า..ถ้าเราเลิกกับคนเก่าไปอยู่กับคนใหม่

มันจะมีความสุข มันจะสวยงามไปได้อีกกี่มากน้อย สุขชั่วคราว แต่ความทุกข์ใจที่สาหัสอาจจะตามมาก็ได้

อย่าอาศัยแค่ความอยากเป็นตัวชักนำให้ล่วงละเมิด เพราะในท้ายที่สุด..

เราก็วนเวียนอยู่ในวงจรช้ำรักแบบไม่มีวันจบสิ้น

ขอบคุณข้อมูลจาก : คิดเป็น