คุณเชื่อคำนี้ไหม “คู่กัน” ต่อให้พลัดหลงจากกัน ยังไงก็ต้องได้ใช้ชีวิตร่วมกัน
ความรักมีหลายหลายรูปแบบ สิ่งหนึ่งของความรักที่ขาดไม่ได้เลยคือ “ความเข้าใจ” เมื่อเรามีความเข้าใจแล้ว การใช้ชีวิตของคู่รักก็จะเป็นไปอย่างราบรื่น…
7 ปีที่เราคบกัน ฉันเลิกกับแฟนที่คบกันมา 7 ปี สาเหตุเหรอคะ มันเยอะจนจับต้นชนปลายไม่ถูก! อาจเป็นเพราะมุมมองที่เริ่มไม่เหมือนกัน บาดแผลที่เราสร้างให้แก่กันมันถึงจุดแตกหัก และความไม่ยอมรับในพ่อแม่ของเราทั้ง 2 ฝ่าย
ตอนที่ฉันบอกเขาว่า “เราเลิกกันเถอะ”
เขาตอบตกลงทันที่แบบไม่ต้องคิดอะไรมาก แม้มันเป็นเรื่องยากสำหรับเราทั้งสองคน เพราะเราเลิกกันไม่ใช่เพราะหมดรัก แต่มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเราในตอนนั้น
หลังจากเลิกกัน ฉันเอาจริงเอาจังกับการเรียนปีสุดท้าย ทำกิจกรรมทุกอย่างที่มหาลัยมี พยายามทำให้ตัวเองยุ่ง จะได้ไม่ต้องฟุ้งซ่านคิดถึงเขา ส่วนเขา ตัดสินใจไปทำงานที่ญี่ปุ่น ทั้งเขาและฉัน ไม่มีใครอยากอยู่กับรูปแบบชีวิตเดิมๆที่เคยใช้ร่วมกัน
ฉันรู้จักเขาตั้งแต่ปลายมัธยมต้น เขาเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียน จากนั้นก็เริ่มคบกันคุยกันมาเรื่อยๆ ช่วงนั้นมีความสุขที่สุดก็ว่าได้ มันเป็นความรักแบบเด็กๆ
พอเริ่มเข้ามหาลัย อาจเป็นเพราะโลกที่เราพบมันกว้างมากขึ้น เราเริ่มระหองระแหงกันมาเรื่อยๆ จนเขาสมัครรับใช้ชาติและเริ่มทำงานในบริษัทแห่งหนึ่ง ความห่างเหินมันยิ่งมาก็ยิ่งมาก เจอกันเมื่อไหร่ก็ทะเลาะกันทุกที ทั้งๆที่ฉันก็คิดว่าเราไม่ได้อยากให้มันเป็นอย่างนั้น
หลังจากเลิกกันได้เกือบปี เราต่างคนก็มีคนใหม่เข้ามาในชีวิต หลายวันก่อน ฉันติดต่อเขาทางเฟส ขอให้เขาส่งคืนของบางอย่างของฉันมา เราคุยกันอะไรไม่รู้เยอะแยะมากมาย ทั้งเรื่องเครียดๆที่ตอนนี้มันกลายเป็นเรื่องตลกไปเสียแล้ว และโดยไม่รู้ตัว ฉันก็เผลอโทษเขาที่ไม่รักษาสัญญาที่ให้ไว้ เขาตอบฉันมาว่า
“คุณรู้ไหม ผมเสียใจ”
“เสียใจที่คบกันเหรอ?” ฉันถามจี้ใจดำเขา
“เสียใจที่ไม่ได้พาคุณไปเที่ยวหลายๆที่ที่คุณอยากไป ผมเห็นคุณกับแฟนไปเที่ยวและถ่ายรูปด้วยกันลงเฟส ผมเพิ่งเข้าใจ สิ่งที่คุณต้องการที่จริงมันไม่ได้ซับซ้อน”
เขาพูดถึงย้อนถึงสิ่งที่ฉันขอให้เขาพาไปเที่ยวช่วงเทศกาลต่างๆ แต่เพราะเขาขี้เกียจไป ก็เลยรับปากไปงั้นๆว่า ไว้วันหลังนะ จน..จนไม่มีวันหลังสำหรับเราอีกแล้ว เขารู้สึกผิดต่อฉันในเรื่องนี้ คุยกันไปมา เขาก็เอ่ยขึ้นมาว่า
“ผมเห็นภาพหนึ่งที่คุณใส่ที่สวนสนุก ชุดนี้เป็นชุดแต่งงานในฝันของผมเลยนะ”
พูดจบ เขาก็ได้แต่เอ่ยขอโทษว่าไม่สมควรพูดเรื่องแบบนี้กับฉันอีก พอเขาพูดจบ เราก็นิ่งกันไปทั้งคู่ จนเขาเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นมาก่อนว่า
“ผมจะพาแฟนคนนี้เที่ยวที่ต่างๆ ผมจะถนอมเธอให้มากกว่าที่เป็นอยู่นี้”
“แฟนฉันคนนี้ก็พาฉันไปเที่ยวบ่อยๆเหมือนกัน ฉันก็จะถนอมเขาให้มากเช่นกัน”
หลังจากวันนั้น ฉันกับเขาก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ฉันไม่อยากให้แฟนของฉันเสียใจ และฉันก็คิดว่าแฟนใหม่ของเขาก็ไม่อยากเห็นเขาคุยกับแฟนเก่าของเขาเช่นกัน
คู่แท้ อาจไม่ได้ใช้ชีวิตร่วมกัน
คู่ชีวิต อาจไม่ได้เกิดจากความรักตั้งแต่ต้น
คู่กัน ต่อให้พลัดหลง ยังไงก็ต้องได้ใช้ชีวิตร่วมกัน
เลิกกัน อาจไม่ได้เลิกรัก แต่เมื่อต้องจากกันก็จงอวยพรซึ่งกัน
ขอบคุณข้อมูลจาก : นุสนธิ์บุคส์