มีจริงไหม? บุพเพสันนิวาส เนื้อคู่คุณ เป็นคู่บุญ คู่เวร หรือคู่กรรม
บุพเพสันนิวาสนั้น ประกอบการด้วย 2 เหตุผลนั่นก็คือ อย่างแรกก็ทำบุญร่วมกันมามีเวรกรรมร่วมกันมาแต่ชาติปางก่อน หรืออาจได้ช่วยเหลือเสื้อกูลกันในปัจจุบัน บุพเพสันนิวาสนั้นไม่ได้หมายความว่าเกิดมาคู่กันทุกภพทุกชาติ ไม่ได้หมายความว่าเป็นคู่รักกันเสมอไป อาจเกิดเป็น พ่อแม่ พี่น้อง ญาติ เพื่อนครูบาอาจารย์ และอีกหลายความสัมพันธ์บนโลกใบนี้
เมื่อเห็นอย่างนี้แล้วนั้นบุพเพสันนิวาสจึงไม่ใช่คู่รักหรือคู่ครองเสมอไปแต่เป็นการทำกรรมดีกรรมร้ายร่วมกันมา ทำให้เรามาเจอกันในแง่มุมต่างๆ หาคนเคยทำไม่ดีไว้ก็มีโอกาสที่จะเกิดมาชดใช้กรรมนั้นนั้นร่วมกัน หากใครทำกรรมดีไว้ก็อาจเกิดมาได้พบเจอกันและร่วมกันสร้างความดีสร้างสิ่งดีดีตอบแทนให้กันและกัน
หลายคนมีคำถามในใจว่าทุกคนมีเนื้อคู่ที่ต้องมาพบเจอกันในทุกชาติหรือเปล่า ตอบได้เลยว่าบางคน “มี” และบางคนก็ “ไม่มี” ขึ้นอยู่กับเวรและกรรมที่ทำร่วมกันมาเป็นสำคัญ
“เนื้อคู่” คือผู้ที่เคยได้ใช้ชีวิตร่วมกัน เป็นสามีภรรยากันมาก่อนในอดีตชาติ และ “คู่ครอง” ก็คือผู้ที่ใช้ชีวิตร่วมกัน เป็นสามีภรรยากันในชาติปัจจุบัน ซึ่งการทำกรรมร่วมกันมาทั้งในอดีตและปัจจุบันจะเป็นตัวกำหนดเองว่า คุณทั้งสองคนเป็นคู่แท้ คู่บุญ หรือแค่คู่เวรคู่กรรม
คู่แท้คือคู่ที่ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างอยู่ดีมีสุข ซึ่งไม่ได้แปลว่าต้องร่ำรวย หรือมากมี แต่ความหมายของคำว่าอยู่ดีมีสุขก็คือ ใช้ชีวิตอย่างคนที่มีศีลเสมอกัน ทำความดีร่วมกัน ช่วยกันทำมาหากิน สร้างครอบครัวที่ดี เป็นกำลังใจให้แก่กัน
ยามที่คู่แท้เกิดมีปัญหากัน ไม่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งก็มักจะยอมอ่อนข้อหรือยอมรับผิด แม้จะมีใครเข้ามาก็ไม่อาจแยกคู่แท้ออกจากกันได้ ทำให้ไม่มีผลกระทบใด ๆ กับชีวิตคู่ เรียกว่าอยู่กันได้อย่างยืดยาว ที่สำคัญคนสองคนนี้จะเป็นกำลังให้กันและกัน เหมือนเป็นแรงผลักดันให้ชีวิตก้าวหน้า และบางคู่ก็สามารถเปลี่ยนชีวิตจากหน้ามือเป็นหลังมือได้เมื่อเจอคู่แท้ เช่น จากคนไม่เอาไหนก็เปลี่ยนมาเอาการเอางานมากขึ้นเพราะอยากทำให้อีกคนอยู่อย่างสบายและมีความสุข เรียกว่ายอมเปลี่ยนตัวเองใครอีกคนนั่นเอง
แต่ใช่ว่าทุกคนจะมีคู่แท้ได้ บางคนเกิดหลายภพหลายชาติก็ยังขาดคู่แท้ เพราะคู่แท้คือคนที่เคยร่วมบุญกันมายาวนานตั้งแต่อดีตชาติ หรือคนที่เคยได้เป็นคู่แท้ที่รักกันมากมาแต่ชาติปางก่อน เคยสาบานว่าจะรักกันไปตลอดข้ามภพข้ามชาติและไม่ผิดสัญญาและไม่ขอจากกันไปไหน แม้จะตายจากกันก็ขอกลับมาใช้ชีวิตร่วมกันอีก ซึ่งแม้จะอธิษฐาน สาบาน หรือสัญญาใด ๆ ก็ต้องขึ้นอยู่บุญทำกรรมแต่งที่เคยร่วมกันมาเป็นสำคัญด้วย
ส่วนคู่บุญคือคนที่เคยทำบุญร่วมกันมาแต่ชาติปางก่อน อาจเคยเป็นเพื่อน เป็นญาติ หรือแฟนที่เคยคบหากันช่วงหนึ่ง ที่เรากลับมาเป็นคู่บุญกันเพราะเคยร่วมบุญกันมาก็เลยมีโอกาสได้มาเป็นคู่บุญกัน ซึ่งคู่บุญจะไม่ทำร้ายกันรุนแรง ไม่ทำให้อีกฝ่ายเจ็บช้ำน้ำใจหรือเสียใจมากนัก
โดยปกติคนเราเกิดมามีคู่บุญมากมายและไม่จำเป็นคบกันหรือเป็นคู่รักกันเสมอไป บางคนแค่เข้ามาเพื่อให้อีกคนรู้สึกดี หรือแค่คุยกันแล้วรู้สึกถูกชะตา หรืออาจเดินสวนกันแล้วรู้สึกแปลก ๆ ซึ่งการเป็นคู่บุญกันนั้นก็อาจสามารถเป็นคู่แท้ได้ด้วยการสร้างบุญร่วมกันในชาตินี้ไปเรื่อย ๆ จากคู่บุญก็จะกลายเป็นคู่แท้ที่เคียงข้างแบบไม่ขาดจากกัน
นอกจากคู่แท้แล้ว บางคู่ก็เป็นคู่ชีวิต คือเป็นคนที่อยู่ด้วยกันไปตลอด ซึ่งถ้าบุญมากหน่อยก็เป็นคู่บุญ ถ้าบาปมากกว่าบุญก็เป็นคู่เวรคู่กรรม แต่ถ้าบุญและบาปพอ ๆ กัน มีทั้งสุขและทุกข์ก็เรียกว่าคู่ทุกข์คู่ยาก ตามแต่ผลกรรมที่เคยได้ทำร่วมกันมา
บางคู่หากไม่ใช่คู่แท้ก็อาจเป็นแค่คู่เวรคู่กรรม เป็นคู่ที่เกิดมาเพื่อทำลายกัน มาเจอกันเพื่อชดใช้กรรมหรือรับกรรมที่แต่ละคนเคยได้ก่อไว้ คู่เวรคู่กรรมเมื่อเจอกันจะรู้สึกรักและหลงมากอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ถึงขั้นหูหนวกตาบอดจมอยู่ในความรัก ไม่ยอมรับความจริงแม้จะเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม บางคนเมื่อเจอกัน รักกันก็เปลี่ยนชีวิตไปอย่างสิ้นเชิง จากที่เคยดีกลับต้องมีหนี้สินล้นพ้นตัวหรืออาจหมดตัวได้
จากนั้นเมื่อหมดเวรหมดกรรม ความรู้สึกหลงแบบหัวปักหัวปำจะค่อย ๆ หมดไป เริ่มเห็นความจริงกระจ่างขึ้น แต่ไม่ได้หมายความว่าจะหลุดพ้นจากเวรกรรมที่ทำร่วมกันมาทั้งหมด เพียงแต่ถ้าละกรรมในชาตินี้ อโหสิกรรมต่อกันได้แม้จะมีเรื่องเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม ซึ่งหากหมดเวรกรรมต่อกันแล้วก็อาจขาดจากกันไปเองด้วยดีโดยไม่รู้สึกเจ็บปวดหรือเสียใจมากนัก
แต่ไม่ว่าจะเป็นคู่แท้ คู่บุญ หรือคู่เวรคู่กรรม สิ่งที่เป็นตัวกำหนดก็คือ “กรรม” ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ดังนั้นถ้าอยากมีคู่แท้ที่คอยส่งเสริมกันและกัน ก็ต้องทำกรรมดีร่วมกันตั้งแต่วันนี้ แล้ว “คู่บุญ” “คู่เวรคู่กรรม” ก็อาจเปลี่ยนเป็นคู่แท้ได้
ขอขอบคุณ : today.line