สามีภรรยาอยู่ด้วยกันมา 5-6 ปี จนวันนึงเธอจับได้ว่าเขา “มีเมียน้อย” เธอจึงตัดสินใจทำ!

0

สามีภรรยาอยู่ด้วยกันมา 5-6 ปี จนวันนึงเธอจับได้ว่าเขา “มีเมียน้อย” เธอจึงตัดสินใจทำ!

เมื่อไม่นานมานี้เว็บไซต์ต่างประเทศได้นำเสนอเรื่องราวของชาวเน็ตท่านหนึ่ง โดยเรื่องราวระบุว่า.. ย้อนกลับไปเมื่อตอนที่ฉันรู้จักกับสามีใหม่ๆ เขาเป็นคนอ่อนโยนและดูแลเพื่อนร่วมงานเป็นอย่างดี เราได้เจอกันหลังจากฉันสมัครเข้าบริษัทนี้

ไม่นานเขาก็มาดูแลและคอยเทคแคร์ฉันตลอดจนฉันใจอ่อนยอมคบกับเขาในที่สุด แต่ยอมรับว่าตลอดเวลาก็มีผู้หญิงหลายคนที่คอยแอบมองเขาอยู่ เพราะเขาเป็นคนที่หน้าตาดีและตำแหน่งการงานก็ไม่น้อยหน้าใคร

แต่เมื่อเราตัดสินใจคบกัน ความเชื่อใจจึงเป็นสิ่งสำคัญที่ฉันมอบให้เขา ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขอเพียงแต่ฟังจากปากเขา เหตุผลที่เขามีให้ นั่นทำให้ฉันเชื่อใจเขาร้อยเปอร์เซ็นต์เราจึงตัดสินใจแต่งงานกันเมื่อ 6 ปีที่แล้ว

พ่อแม่สามีก็ต้อนรับฉันเป็นอย่างดี ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นสะใภ้บ้านนอก พ่อแม่ก็เป็นคนต่างจังหวัด แต่พวกเขาไม่เคยรังเกียจ ดูแลฉันและลูกในท้องเป็นอย่างดี

หลังๆ สามีเริ่มเฉยเมยและไม่ค่อยสนใจฉันเหมือนแต่ก่อน ฉันเริ่มระแวงจึงได้เช็คโทรศัพท์เขา แต่ก็ไม่พบอะไรผิดปกติ จนวันหนึ่งฉันเห็นเขาเข้าห้องน้ำไปนานผิดปกติ ฉันจึงสงสัยว่าเขาอาจจะคุยโทรศัพท์กับคนอื่น แต่ก็เห็นโทรศัพท์เขาตั้งอยู่ที่เตียง อีกใจกังวลกลัวว่าเขาจะเป็นอะไร จึงได้ไขกุญแจเปิดเข้าไปดู ปรากฏว่าภาพที่เห็นคือ สามีกำลังใช้โทรศัพท์อีกเครื่องหนึ่งคุยวีดีโอคอลกับผู้หญิง

ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเขาปิดบังโทรศัพท์อีกเครื่องหนึ่งไว้ เขาหลอกให้ฉันตายใจโดยการวางโทรศัพท์เครื่องที่เขาใช้ประจำไว้ให้ฉันเห็น ดูเหมือนบริสุทธิ์ใจ นั่นทำให้ฉันไม่เคยหวาดระแวงเรื่องผู้หญิง

แต่วันนี้ฉันจับได้ เขาไม่ซื่อสัตย์กับฉันอีกต่อไป ความรักของเรามันคงต้องจบลง ถึงแม้ว่าเราจะมีลูกสาวด้วยกันแล้ว แต่ฉันก็ไม่เคยกลัวที่จะต้องเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว คนเราถึงแม้ว่าจะต้องอยู่ลำพังแต่หนทางก็ต้องมีเหลือไว้ให้เราอยู่ หากมีมือมีเท้าก็ต้องสู้กันต่อไป

ฉันรู้ดีว่า หากฉันหย่าและเดินออกมาจากชีวิตเขา ฉันและลูกสาวก็คงต้องลำบาก แต่ฉันเชื่อว่าลูกสาวคงไม่อยากให้ฉันต้องทนอยู่กับคุณพ่อที่มีเมียน้อยและไม่ซื่อสัตย์ต่อครอบครัว วันนึงที่เธอโตขึ้นเธอคงจะเข้าใจในการตัดสินใจของฉัน
วันที่ฉันเดินออกจากบ้านมา พ่อแม่สามีเสียใจและร้องไห้เพราะคิดถึงหลาน ฉันบอกกับพ่อแม่สามีว่า “ไม่ว่าจะอย่างไร ท่านจะเป็นปู่ย่าของหลานตลอดไป หากคิดถึงก็มาเยี่ยมได้เสมอ…”

วันนี้ฉันให้ของขวัญชิ้นใหญ่และมีคุณค่ามากที่สุดให้กับตัวเอง นั่นคือ “อิสระ” อิสระที่จะเดินออกมาจากผู้ชายที่ไม่เห็นคุณค่าของฉัน ต่อจากนี้ชีวิตฉันจะมีแต่ความสุข ถึงแม้ว่าอาจจะลำบากไปบ้างแต่เชื่อว่าหากเราไม่ท้อแท้ วันพรุ่งนี้ต้องดีกว่าเสมอ

ขอขอบคุณ : honghongworld

แสดงความคิดเห็น

ทิ้งคำตอบไว้

กรุณาใส่ความคิดเห็นของคุณ!
กรุณาใส่ชื่อของคุณที่นี่