คนขายของริมทางที่โดนดูถูกว่า “ยากจน-หาเช้ากินค่ำ” อาจรวยกว่าคนใส่สูททำงานห้องแอร์!

คนขายของริมทางที่โดนดูถูกว่า “ยากจน-หาเช้ากินค่ำ” อาจรวยกว่าคนใส่สูททำงานห้องแอร์!

เชื่อว่าหลายๆ คนที่ทำงานออฟฟิศแต่ยังไม่มีเงินเก็บ เดือนหนึ่งต้องจับต้นชนปลาย ถึงแม้ว่าจะแต่งตัวดูดี นั่งทำงานสบายๆ ในห้องแอร์ แต่ชีวิตก็ไม่ดีขึ้น

ตรงกันข้ามกับคนที่ขายของอยู่ริมทาง หรือเปิดร้านไม่ได้ใหญ่โต ซึ่งหลายคนดูถูกว่าต่ำต้อย หารู้ไม่ว่าคนเหล่านี้ กลับมีชีวิตดีกว่าที่คิด อย่างเรื่องราวที่จะแชร์มาให้ทุกท่านได้อ่านกันต่อไปนี้ บอกเลยว่าอ่านแล้วเปลี่ยนความคิดได้เลย

อย่าดูถูกกัน!

ผมเคยเห็นคนขายก๋วยเตี๋ยวป๊อกๆ ใต้ทางด่วน

ขายได้วันละ 7-8 พัน

เดือนนึงกำไรไม่ถึงแสนก็เฉียดแสนต่อเดือน

ผมเคยเห็นคนขายไส้กรอกย่างชิ้นละบาท

ปั่นซาเล้งขายตอนกลางคืนขายได้วันละ 4-5พัน

กลางวันขับรถคันเป็นล้านไปจ่ายตลาด

ผมเคยเห็น คนเข็นรถผลไม้

ขายได้วันละ 2-3 พัน

แต่ขอโทษกำไรพวกนี้ 70%

เดือนๆ นึงมีเก็บเฉียดแสน

ผมเคยเห็นคนขายส้มตำไก่ย่าง

ขี่มอร์ไซค์พ่วงขายกับเมียสองคน

จอดตามไซด์งานก่อสร้าง จอดตามปั๊มน้ำมัน

วันนึงมีกลับบ้าน 6-7 พัน

กำไรครึ่งนึง เดือนนึงเกือบแสน

…

ผมเคยเห็นคนขายซูชิ 5 บาทตลาดนัด

ซื้อบ้านเงินสดหลังละ 5 ล้านมาแล้ว

ก็เล่นขายได้วันละ 1-2 หมื่น จะซื้อไม่ได้ได้ยังไง

5 บาทก็จริงเลือกไปเลือกมาคนเดียวเกือบร้อย!

คนเหล่านี้ รวยเงียบๆ

แม้ไม่ได้ใส่สูททำงานห้องแอร์

แต่ขอโทษ .. พวกนี้เดือนนึงหาเงินได้มากกว่า

พนักงานทั่วไปถึง 10 เท่า

แถวสะพานตากสิน

มีผู้หญิงคนนึงข้ามมาจากฝั่งธน

มาขายแซนด์วิช 20 บาท โต๊ะพับตัวเดียว

ขาย 2-3 ชั่วโมงได้ 2 พันกว่าบาท!

หมูปิ้งเจ้านึงที่คลองถม

คืนนึงขายได้ครึ่งแสน คิดดู

อย่าได้ดูถูกอาชีพเหล่านี้

อย่าได้ดูถูกคนที่เสื้อผ้า และสิ่งที่เห็น

คนพวกนี้ไม่มีหรอกนะบัตรเครดิต

เขามีแต่เงินสด!

คนพวกนี้มนุษย์เงินสด มนุษย์เงินล้าน

ถ้าไม่ดีจริง

เขาไม่ทิ้งนามาเข็นผลไม้ขายเต็มกรุงเทพหรอก

อย่าดูถูกกัน!!

บทความ : สิริทัศน์ สมเสงี่ยม

สำหรับเรื่องนี้ก็อาจจะทำให้หลายๆ คนได้ข้อคิดนะคะ แต่จากเรื่องที่กล่าวมาข้างต้นนั้นก็เป็นเพียงการเล่าเพื่อให้เห็นภาพ เพราะยังมีกลุ่มคนขายของริมทางที่ยังใช้ชีวิตแบบปากกัดตีนถีบ กันอยู่เยอะ ฉะนั้นก่อนจะใช้เงินก็ควรวางแผนให้รอบคอบ อย่าประมาทในการใช้ชีวิตนะคะ

ขอขอบคุณ : YimStation