พ่อแม่ปูเสื่อนอนหน้าบ้าน เพราะลูกชายไม่ยอมให้เข้าบ้าน!! น้ำตาแตกเมื่อเห็นลูกสาวมารับ…
พ่อแม่หลายคนเลี้ยงลูกมาด้วยความรัก ให้ลูกเติบโตมาอย่างดี เมื่อลูกโตขึ้นและตัวเองแก่ตัวลงก็อยากจะพึ่งพาลูกในยามแก่เฒ่า ตอนที่เจ็บป่วย หรือทำงานไม่ไหว ลูกหลายคนก็เป็นเช่นนั้นแต่ก็มีอีกบางส่วนที่ไม่ได้เป็นแบบนั้น เมื่อไม่นานมานี้ที่เขตหนานเกอจวง เมืองปักกิ่ง ประเทศจีน มีตายายสองคนต้องกางเต้นท์นอนหน้าบ้านของลูกชายตัวเอง ถึงแม้ว่าจะเพิ่งผ่านพ้นช่วงฤดูหนาว แต่ก็อุณหภูมิก็ยังถือว่าค่อนข้างหนาวสำหรับคนแก่อายุ 80 กว่าปีอยู่ดี
เพราะเหตุใดสองตายายจึงต้องออกมาอยู่นอกบ้านด้วย ? นี่คือคำถามที่หลายคนสงสัย ตายายทั้งสองคนใช้ชีวิตอยู่นอกบ้านมาเกือบหนึ่งเดือนแล้ว คุณตามีชื่อว่า เฉินเฟิงหยวน ประกอบอาชีพช่างไม้มาก่อน คุณตามีลูกทั้งหมด 5 คน ทั้งสองคนช่วยกันทำมาหากิน เลี้ยงดูลูกจนเติบโตและมีครอบครัวกันหมดแล้ว
คุณตาพูดอย่างน้อยใจว่า “ถ้ารู้ว่าลูกหลานพึ่งพาไม่ได้ สู้ไม่มีคงจะดีกว่า” ก่อนหน้านี้คุณตามีเงินเก็บสะสมจากการทำงาน จึงไม่ได้ขอเงินจากลูก ๆ จนกระทั่งเริ่มทำงานไม่ไหว และเงินก็เริ่มหมดไป จึงต้องขอพึ่งพาจากลูก คุณตาต้องย้ายไปมาระหว่างบ้านของลูก ซึ่งตอนแรกก็คุยกันแล้วว่าจะอยู่บ้านลูกแต่ละคนครั้งละ 2-3 เดือน
แต่ไม่กี่ปีก่อน ลูกสาวคนโตได้หย่ากับสามี ทำให้เธอเองก็ไม่มีบ้านอยู่เช่นกัน ส่งผลให้คุณตาต้องอยู่บ้านลูกคนอื่นนานขึ้น ทำให้ลูก ๆ เริ่มทะเลาะกัน ต่างคนต่างเกี่ยงกัน โดยเฉพาะลูกสาวที่ไม่ยอมให้พ่อแม่อยู่บ้านตัวเองเกิน 2 เดือน คุณตาเองก็สุขภาพร่างกายไม่ค่อยดีนัก ยังมีค่าใช้จ่ายรักษาพยาบาลอีก เมื่อลูกทะเลาะกันเอง ค่าหาหมอค่ายาก็แบ่งกันรับผิดชอบไม่ได้
คุณตาเสียใจมากที่ลูกชายคนแต่ละคนไม่ยอมให้เข้าบ้าน และลูกสาวก็ยังไล่ให้มาอยู่บ้านพี่ชาย ด้วยความที่คุณตาเป็นคนหัวแข็ง จึงไม่ได้เอ่ยปากขอร้องลูก ๆ แต่ตัดสินใจกางเต้นท์นอนที่หน้าบ้านแทน คุณตาพูดอย่างน้อยใจว่า “ในเมื่อลูก ๆ ไม่ให้ที่อยู่ ถ้าอย่างนั้นก็ขอนอนรอความตายที่นี่ละกัน”
คุณตากินนอนอยู่หลังบ้านลูกชายคนโต โดยมีเพื่อนบ้านและลูกชายคนโตคอยทำอาหารมาแบ่งให้ทุกวัน ตลอดระยะเวลาครึ่งเดือนที่ผ่านมา คุณตาไม่เคยโทรศัพท์ขอความช่วยเหลือจากลูก ๆ คนอื่นเลยสักครั้ง ลูกชายคนโตก็ไม่เปิดประตูให้คุณตาเข้าบ้าน
ลูกชายคนโตขอร้องให้พ่อแม่ไปพักบ้านน้องคนอื่นหลายครั้ง แต่พ่อแม่ยังคงดื้อรั้นขอพักอยู่ในเต้นท์อย่างเดิม ลูกชายมักเปิดประตูออกมาดูพ่อแม่อยู่บ่อย ๆ เมื่อเห็นว่ายังสบายดีจึงปิดประตูและเดินกลับเข้าไป จนกระทั่งผ่านไปเกือบหนึ่งเดือน น้อง ๆ จึงเริ่มรู้ข่าวบ้างแล้ว แต่ก็ยังสรุปไม่ได้ว่าใครจะรับพ่อแม่ไปดูแลดี จนถึงวันที่ 20 ลูกสาวคนโตก็นั่งแท็กซี่มารับพ่อแม่ไป
ลูกชายคนโตจึงถามด้วยความประหลาดใจว่า “ทำไมถึงมา ?” เธอตอบว่า “มีคนโทรศัพท์หาฉัน พอรู้ก็รีบมาเลย ปล่อยให้พ่อแม่นอนอยู่ตรงนี้ได้ยังไง ? ไม่รู้จักบุญคุณพ่อแม่บ้างเลย !” ทันใดนั้นคุณตาก็ร้องไห้ และขึ้นรถแท็กซี่ไปโดยที่ไม่ได้นำสิ่งของจากในเต้นท์กลับไปด้วยเลยสักชิ้น ที่แท้ชาวบ้านพูดกันจนเรื่องไปถึงนักข่าว ทำให้ลูกสาวกลับมารับคุณตาไป
อย่าลืมนึกถึงวันที่ท่านเลี้ยงดู และดูแลเรามาจนโต อย่าปล่อยให้ท่านต้องลำบากเลย คนเราทุกคนย่อมต้องแก่ชราเหมือนกันเข้าสักวัน ระวังกรรมจะตามทันไม่รู้ตัว
ขอขอบคุณ : liekr.com