อดีตช่างปูน รวยแล้วลืมตัว ลืมคนที่ทำบากมาด้วยกัน
สำหรับในวันนี้ผมมีเรื่องเล่าของคู่รักอยู่คู่หนึ่ง ที่อยู่กันมานานแล้ว โดยสามีของเธอนั้นทำงานเป็นช่างปูนอยู่ในชนบท เมื่อเขาทำงานไปได้สักระยะหนึ่ง เขาก็ได้เลื่อนขั้นมาเป็นหัวหน้าช่างปูน
และผ่านไปไม่นานประมาณ 2-3 ปี เขาก็เริ่มมีประสบการณ์มากขึ้น และสุดท้ายก็ได้ก่อร่างสร้างตัวเกิดเป็นบริษัทรับเหมาก่อสร้างขึ้นมาเป็นของตัวเอง
เขากลายเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงใหญ่โตพอสมควรเลย ได้พบปะสังสรรค์และอยู่กับคนในสังคมที่มีเงินมากขึ้น และสิ่งนี้คือจุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน ที่ทำให้จิตใจของเขาเปลี่ยนไป
ในช่วงหลังๆมานี้ เมื่อเขากลับมาบ้าน มองเห็นรูปร่างลักษณะท่าทางของภรรยาของเขาก็รู้สึกเหนื่อยหน่ายเบื่อใจ ไม่สวย ไม่ขาวเหมือนแต่ก่อน อ้วน
นึกคิดถึงแต่อดีตในช่วงที่ลำบาก และเขาก็คิดว่าชีวิตคู่ของเราควรที่จะหยุดตรงนี้ได้แล้ว เขาจึงได้ฝากเงินเข้าบัญชีให้ภรรยาของเขา 100 ล้านหยวน เขาคิดว่าเพียงพอต่อการให้ภรรยาของเขาซื้อบ้านใหม่ในเมือง
เพราะว่าถ้าหากเขาไม่ทำแบบนี้เขาจะรู้สึกว่าตัวเองแย่และดูเป็นคนที่ไม่มีความรับผิดชอบ และไม่ต้องการที่จะให้ภรรยาของตนต้องลำบากเมื่อเขาขอแยกทางกัน
สุดท้ายแล้วเขาก็ได้มานั่งคุยพูดคุยกับภรรยาของเขา เธอยอมรับฟังและรับข้อเสนอด้วยแววตาที่อ่อนน้อมถ่อมตนและสงบเยือกเย็น
เมื่อถึงกำหนดเวลาที่จะต้องแยกย้ายออกไปนั้น เขาบอกภรรยาว่า จะกลับมาช่วยย้ายของ
และนั่นเป็นการจบการใช้ชีวิตที่อยู่ร่วมกันมามากกว่า 20 ปี
ตลอดเวลาในช่วงเช้าเขาทำงานด้วยจิตใจที่ว้าวุ่น แล้วก็รีบกลับมาบ้านพบว่าภรรยาของเขาไม่อยู่บ้านแล้ว เขาคบแต่กุญแจบ้านพร้อมกับสมุดบัญชีที่เขาฝากไว้ให้จำนวน 100 ล้านหยวน
วางเอาไว้บนโต๊ะกับข้าวแล้วก็มีข้อความเขียนไว้ว่า
ฉันไปแล้วนะคุณ ฉันจะกลับไปอยู่กับพ่อแม่ที่บ้าน ซักผ้าให้แล้ว ผ้าปูเตียง ผ้าเช็ดตัวซักตากแห้งให้หมดแล้ว เก็บไว้ในห้องแต่งตัวอยู่ในตู้นะคะ
ช่วงนี้ก็อากาศหนาว อย่าลืมที่เอาเสื้อกันหนาที่ฉันซื้อให้มาใส่ด้วย ถุงเท้าก็อย่าลืมใส่ เข็มขัดก็เก็บเอาไว้ในตู้ชั้นล่าง
หลังจากนี้คงไม่ได้เห็นฉันแล้ว ก็อย่าลืมกินยาด้วย เพราะคุณอาการไม่ค่อยดี ฉันซื้อยาวางเอาไว้ในตู้ยานะคะ คุณน่าจะกินได้ถึงครึ่งปี
แล้วก็ยังมีอีกเรื่องนะคะ คุณชอบลืมกุญแจบ้านอยู่เป็นประจำ ฉันฝากทำกุญแจสำรองไว้ที่ป้อมยามให้แล้ว ถ้าลืมก็ไปเอาที่ป้อมยามได้เลย
ตอนเช้าก่อนที่จะออกไปทำงาน อย่าลืมที่จะปิดประตูหน้าต่างนะคะ ถ้าหากวันไหนฝนตกเข้ามาจะสาดเข้ามาทำให้พื้นบ้านเปียก
หิวใช่ไหมคะ ฉันทำเกี๊ยวที่คุณชอบเอาไว้อยู่ในครัว กลับมาก็อุ่นต้มกินเองได้เลย
ลายมือในจดหมายของเธอ มีแต่คราบน้ำตา ทุกตัวอักษรแสดงถึงความจริงใจสุดซึ้ง ทำให้เขารู้สึกแย่กับความรู้สึกตัวเองในตอนนี้เป็นอย่างมาก
เขานั่งกินเกี๊ยวที่เธอห่อไว้ แล้วก็นึกถึงตอน 20 ปีก่อนที่เขาเป็นช่างปูน เป็นคนจนคนหนึ่ง อยู่กินกันมาเนิ่นนาน ลำบากมาด้วยกัน
เขาเคยพูดว่าจะทำให้เธอมีความสุขและสัญญากับตัวเองว่า เขาจะทำให้ผู้หญิงคนนี้มีความสุขที่สุดในโลก
ผ่านไปไม่นาน เขาทนไม่ได้กับความคิดของตัวเอง แล้วก็ได้เจอเธอกำลังที่จะเดินข้ามถนนเพื่อที่จะนั่งรถกลับบ้าน
แต่ทันใดนั้นเอง ขณะที่เธอข้ามถนน มีรถยนต์คันหนึ่งวิ่งมาด้วยความเร็ว แล้วก็พุ่งชนเธอต่อหน้าต่อตา
เขาวิ่งไปหาภรรยาของเขา โอบกอดเขาไว้ มีคำพูดสุดท้ายที่ภรรยาของเขาพูดออกมานั่นก็คือ ดูแลตัวเองให้ดีนะคะ
ภรรยาของเขาหลับตาลง และไม่หายใจไปตลอดกาล
ภาพของเขาในตอนนี้ไม่มีอะไรเหลืออยู่ในชีวิตเลย มีแต่รอยน้ำตา และความรู้สึกตลอด 20 ปีที่ภรรยาของเขาเคยทำให้
สุดท้ายแล้วภรรยาของเขาจากไป
กลับมาบ้านอยู่คนเดียว นั่งร้องไห้หนักมาก ไม่คิดว่าชีวิตตัวเองต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ ทั้งๆที่ชีวิตดีขึ้นแล้วแท้ๆ
เงินทองมากมายก่ายกอง ความโลภความหลง ไม่ได้ทำให้ชีวิตของเขามีความสุขขึ้นเลย เขาคิดว่า ทำไมถึงต้องทิ้งสิ่งที่ดีที่สุดในโลกคนนี้ให้ด้วย
แท้จริงแล้วความสุขที่แท้จริงไม่ใช่เงินที่อยู่ในสมุดบัญชี แต่มันคือรอยยิ้มของคนที่เรารักต่างหาก
คุณในตอนนี้ หากได้พบความรัก ก็ควรที่จะดูแลเอาใจใส่ให้ความสำคัญกับคนนั้นมากๆ เงินทองหาเมื่อไหร่ก็ได้ แต่คนรัก คนที่มีต่อเรา ไม่ได้หากันง่ายๆเลย
จงรัก และซื่อสัตย์ต่อความรู้สึก ของกันและกัน
เขียน / เรียบเรียงโดย : Postsod
ไม่อนุญาตให้คัดลอก ทุกกรณี บทความมีลิขสิทธิ์