สามีกลับมาบ้าน ลืมกระเป๋าเงินไว้เจอภรรยา เลยขอเลิก
สำหรับในวันนี้เรามีเรื่องราวอย่างหนึ่ง ที่คิดว่าทุกคนนั้นควรอ่านเป็นอย่างยิ่ง เป็นเรื่องราวทางด้านต่างประเทศ ได้ออกมารายงานว่า
มีผู้ชายคนหนึ่งที่ชื่อว่า อาคัง ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่เกิดโตในย่านชนบท อยู่กับแม่เพียงสองคน แม่เขาเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว มีความสนิทสนมกันเป็นอย่างมาก
ก่อนที่เขาจะแต่งงานนั้น เขาได้มีข้อแม้กับผู้หญิงของเขา หรือที่เรียกว่าคนรักของเขาว่า ผู้หญิงคนนั้นจะต้องจงรักภักดีต่อแม่ของเขาให้มากเป็นพิเศษ จะต้องรักและดูแลเอาใจใส่ในยามที่แม่ของเขานั้นแก่เฒ่าลงไป
หลายช่วงชีวิตที่ผ่านมาของเขานั้น ได้มีผู้หญิงเข้ามาให้เลือกมากมายในชีวิต แต่ผู้หญิงเรานั้นก็ไม่เห็นด้วยกับเงื่อนไขของเขาว่าจำเป็นจะต้องเลี้ยงดูแม่ของเขา เพราะผู้หญิงเรานั้นคิดว่า ผู้สูงอายุไม่ควรที่จะอาศัยอยู่ในบ้านเดียวกันกับพวกเขานั้นเอง เขาจริงไม่เลือกผู้หญิงเรานั้นมาเป็นภรรยา
ได้อยู่มาวันหนึ่ง ไม่รู้เป็นบุพเพสันนิวาสหรือเปล่า เขาได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งผู้หญิงคนนี้ยอมรับในข้อตกลงนี้โดยไม่สนใจว่าแม่เขาน่าจะเป็นชาวสวนชาวไร่แต่อย่างใด เธอบอกว่า เธอนั้นพร้อมที่จะกตัญญู คอยเลี้ยงดูร่วมกัน คอยเอาใจใส่ปฏิบัติพักดีทุกสิ่งทุกอย่าง
ผู้หญิงคนนี้พูดว่า กว่าแม่เขาจะเลี้ยงเขาจนเติบใหญ่ได้ในทุกวันนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายแต่อย่างใด เขาได้ยินและยิ้ม ด้วยความภาคภูมิใจที่แม่เลี้ยงเขามา
อาคัง ได้ยินคำพูดออกจากปากผู้หญิงคนนี้ ก็เกิดความภาคภูมิใจ คิดว่าผู้หญิงคนนี้แหละควรที่จะเป็นแม่ของลูก เป็นภรรยาของตนที่เหมาะสมที่สุด ต่อมาเขาได้คบหาดูใจกัน สุดท้ายก็ได้แต่งงานกันในที่สุด
พวกเขาทั้งสองคนนั้นได้จัดงานแต่งที่โรงแรมแห่งหนึ่ง เพราะว่าในช่วงนี้ธุรกิจหน้าที่การงานของฝ่ายชายกำลังไปได้ด้วยดี ยังพอมีเงินเก็บอยู่บ้างไม่เป็นภาระค่าใช้จ่ายของใคร
ในงานแต่งงานก็มีแขกเข้ามาเข้าร่วมมากมาย ทั้งญาติพี่น้อง ลูกค้า เพื่อนสนิท
เขาได้สัญญาต่อหน้าทุกคนว่า เขานั้นจะรักและดูแลภรรยาคนนี้ให้ดีที่สุด เพื่อที่จะทำให้ภรรยาคนนี้มีความสุขที่สุด พร้อมที่จะอยู่เคียงข้างกันไม่ให้ภรรยาคนนี้ลำบาก ยอมทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเธอคนนี้
หลังจากที่อยู่ด้วยกันไปซัก 2-3 อาทิตย์ ภรรยาของเขาก็เริ่มป่วย รู้สึกว่าตัวร้อนไข้สูงมาก
เขาจึงคิดว่า อากาศหนาวหิมะตกแบบนี้ คงจะเป็น หวัดแน่ๆ เขาจึงรีบออกจากบ้านไปหาซื้อยาให้ภรรยาของตัวเอง เพราะที่บ้านไม่ได้สำรองเอาไว้เลย เนื่องจากเพิ่งจะทำเรื่องงานแต่งเสร็จ
เมื่อเขาวิ่งออกจากบ้านไปได้ไม่นาน เขาก็เริ่มนึกในใจว่าลืมพกกระเป๋าสตางค์มาด้วย พอจะใช้ App จ่ายเงิน ก็ลืมที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือมาด้วย เป็นเพราะความรีบร้อนนั่นเอง เขาจึงรีบวิ่งกลับบ้านไปเอาเงินสดและโทรศัพท์มือถือมา
พอถึงหน้าบ้าน กำลังจะถอดรองเท้า เขาได้ยินเสียงมาจากภายในบ้าน ก็เลยเอี้ยวหูฟัง เสียงคนในบ้าน
เขาได้ยินเสียงภรรยาของเขากำลังตะโกน ว่าแม่ของเขาอยู่ เขาได้ยินว่า
ขนาดแก่จะลงโลงอยู่แล้ว ยังต้องมาเป็นภาระให้ลูกตัวเอง ออกจากบ้านนี้ไป กลับไปอยู่บ้านนอกของแกซะ ไม่ต้องมาอยู่รวมกับเราทั้งสองคน อย่าทำให้ฉันเดือดร้อน ไม่รู้จักเจียมตัวซะบ้างเลย
เมื่ออาคัง ได้ยินแบบนี้เขารีบที่จะเปิดประตูออกใหม่โดยไม่รีรอให้ภรรยาของเขาพูดจบ
ภาพที่เห็นในตอนนั้น
แม่ของเขานั้นยืนก้มหน้าไม่พูดไม่จาอะไรเลย น้ำตาตกสะอึกสะอื้น ส่วนภรรยาของเขาก็เอาแต่ยืนชี้หน้าแม่ของเขา
อาคัง คิดว่า ทำไมมันช่างแตกต่างอะไรขนาดนี้ ในช่วง 2 สัปดาห์ก่อนเขายังเป็นคนอ่อนหวานเรียบร้อย พูด สัญญารับปากสารพัดว่าจะอยู่เคียงข้างเขาและแม่ของเขา ทำไมวันนี้ถึงเป็นได้มากขนาดนี้
เขาโกรธภรรยาของเขามาก เขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ดีที่สุดในชีวิตของเขา เพราะว่าพร้อมที่จะดูแลแม่ของเขาและตัวเขาเองในยามที่ทุกข์และลำบาก
เขาคิดแล้วคิดอีก สุดท้ายก็ได้ตัดสินใจที่จะขอหย่ากับภรรยาของเขาในค่ำคืนนั้นโดยทันที เขาไม่ถามเหตุผลเลยสักคำ
อาคังร้องไห้ และพูดขอโทษแม่ของเขา
แม่ครับ ผมขอโทษที่พาผู้หญิงเข้ามาในชีวิตของแม่ ทำให้ช่วงชีวิตหนึ่งของแม่ต้องเสียใจ (เขาพูดไปน้ำตาตกไป ไม่คิดเลยว่าจะเจอเรื่องนี้กับตัวเอง)
เมื่อเพื่อนให้อ่านบทความนี้จนจบแล้ว เพื่อนมีความคิดเห็นกันอย่างไรบ้าง ขอให้เราแสดงความคิดเห็นกันหน่อยว่าตัวของ อาคัง ทำถูกแล้วใช่ไหม แล้วชีวิตต่อไปนี้ของเก่าจะต้องทำอย่างไรบ้าง
ภาพปก / เขียน / เรียบเรียงโดย : Postsod
ไม่อนุญาตให้คัดลอก ทุกกรณี บทความมีลิขสิทธิ์